Έχει γίνει σούπα πια. Ακόμα και οι Pub ζητάνε CV και bank account τώρα. Αυτό κατάλαβα τουλάχιστον κάνοντας μια βόλτα να δω εαν παίζουν τίποτα vacancies στις pub του Covent Garden. (έπαιζαν 2)
Βρήκα και ένα πατριώτη απο την Κύπρο που είχε μια ελληνική ταβέρνα κοντά στο Covent Garden. Μπήκα μέσα και ήρθε ο σερβιτόρος
‘Are you Greek?’ τον ρωτάω
‘Yes’ απαντάει επιφυλακτικά
Έλα ρε πατριώτη, και γώ τώρα ήρθα…’ κλπ κλπ.
Του ανέφερα οτι ψάχνω για δουλειά σε καμία pub αλλα μου είπε οτι δεν ξέρει τίποτα σχετικο. Παρ’ολ’αυτά όταν έφυγα, με πρόλαβε σε ένα internet cafe και μου είπε οτι το αφεντικό, που είναι επίσης Έλληνας, θέλει να μου μιλήσει. Μου έδειξε ένα καραφλό, χοντρό τύπο που καθόταν στην γωνία και έτσι όπως ήταν η φάση ένοιωθα λες και βρισκόμουν σε γκανγκστερική ταινία.
Σκέψου δηλαδή τον Don στο εστιατόριο του, ο οποίος βλέπει το παιδί με το ιταλικό αίμα και λέει να του δώσει μια ευκαιρία να μπει στην ‘παρέα’. Σχεδόν μου ερχοταν να αρχίσω να τον ρωτάω τι κάνουν τα παιδιά και να του δίνω ευχές για τον γάμο της κόρης του. Αντιθέτος, με την κλασσική καφρίλα μου, του μίλαγα στον ενικό, λες και ήταν φιλαράκι απο παλιά.
Κράτησε το τηλέφωνο μου και την περιοχή που μένω για να με ειδοποιήσει εαν κάτσει τίποτα. Ελπίζω να μην βρώ κάνα κεφάλι γαϊδάρου άυριο το πρωι στο μαξιλάρι μου.