Αφότου ξύπνησα κατά τις 12:30 χθες, πήγα κατευθείαν στο 8-Ball club μαζί με την Δώρα και την παρέα της. Μαζί λοιπόν ήταν η Έλη, και αρκετές άλλες κοπέλες μαζι με κάτι μαντραχαλάδες.
Μια γρήγορα βόλτα στο μέρος μου αποκάλυψε τον Μάκη (Magic) και της δύο Blackουδες, Μαρία & Σοφία.
Anyway, κυρίως προσπαθούσα να ψαρέψω το εαν η Έλη με γουστάρει χωρίς να ξενερώσω την Δώρα συγχρόνως αλλα δεν κατάλαβα και πολλά. Δυστυχώς η Έλη ή δεν με γουστάρει ή ξέρει να κρύβεται πολύ καλά. In any case, αρκετός χωρός, έβαλε και ωράια τραγουδάκια αλλα τίποτα συγκλονιστικό.
Σε μία φάση πήρα και την Σοφία να χορέψουμε αλλα δεν ξέρω…αυτή η κοπέλα πρέπει να είναι απίστευτα ντροπαλή.
Τέλος παντως, σε μια φάση που και η Δώρα και η Έλη είχαν κουραστεί, πήγα στην πίστα και εποιασα ένα φίλο μου εκεί (Τον Rasta μωρε, δενθυμάμαιτονοματου) και καθώς έπαιζε ένα countyειδές τραγούδι, πιαστήκαμε απο τους όμους και κάναμε μαλακίες. Έτσι όπως είμασταν λοιπόν, μπήκαν και άλλες 2 κοπέλες μέσα απο τις οποίες η μία με έποιασε κατευθείαν αγκαλιά. Μετά τον τραγούδι δε, συνεχισαμε να χωρεύουμε για λίγο μέχρι που επέστρεψα στην βάση μου.
Την είδα αργότερα να έχει ποιάσει ένα μπουκάλι μπύρα και να το κατεβάζει μονοκοπανιά, ενώ της το κρατούσε ενας μουσάτος, οπότε έβλεπα για το που το πήγαινε η κοπελιά.
Μετα απο λίγο πήγα να πιω λίγο νερό και ήταν μπροστά, οπότε την ποιάνω και της λέω
“Μια, συμβουλή. Μην πιείς άλλο γιατι δεν θα σου βγει σε καλό”
“Μα ήδη είμαι γκολ” μου λέει
“Καλά, αλλα μην πίνεις άλλο”
“Το όνομα σου”
“Κώστας”
“Έλη”
“Χάρηκα που σε γνωρισα Έλη…”
Οπότε με ποιάνει να χορέψουμε. Δεν είχα όρεξη όμως και την άφησα μετ’απο λίγο.
Δεν περασαν 10 λεπτά και ήρθε αυτή σε εμενα, μπροστά στις άλλες, και με πήρε να χωρέψουμε. Ε νταξ βαριόμουν και ‘γω, οπότε την χώθηκα.
Σε μια φάση έτσι όπως είμασταν μου λέει:
“Θα μου δώσεις ένα φιλί”
“Ορίστε;!”
“Θέλω ένα φιλί”
Την ποιάνω και’γω και της δίνω ένα φιλί στο κούτελο
“Όχι τέτοιο φιλί”
“Δηλαδή τι φιλί;”
“Στο στόμα”
Γαμώτα…γιατι δεν μου συμβαίνουν αυτά όταν δεν είναι μπροστά γκόμενες που γουστάρω. Σκέφτομαι τώρα, εαν την φιλίσω, πάει κάθε ελπίδα που είχα να κάνω κάτι με Δώρα ή Έλη, και άλλωστε έιναι κομμάτια και άυριο δεν θα θυμάται τίποτα. Δεν αξίζει…
“Άλλη φορά” της λέω
“Ναι ή Όχι;”
“Άλλη φορά”
“Ναι ή Όχι; Τώρα η ποτέ”
“Ε καλύτερα ποτέ τότε…” Γκρρρρ, και ήταν και γλυκούλα.
Ε μετά απο αυτό έφυγε και την έχασα. Ανακάλυψα οτι είχε κάτσει στον καναπέ πίσω πίσω. Έλπιζα να φύγουν ή άλλες και εγώ να κάτσω με την δικαιολογία ότι δεν θέλω να πάω σπίτι ακόμα και να χωθώ. Αλλα τελικά έκατσαν μέχρι να κλείσει.
Λίγο πριν φύγουμε, είδα την κοπελιά να την πηγαίνουν στη αγκαλιά οι δύο φίλες της οπότε φαντάστηκα τι έγινε. Too Bad, told her so…
Στο δρόμο αφήσαμε πρώτα τον Κωστή, μετά την Δώρα και στο τέλος πήγα εγώ με την Έλη στην στάση στην Εγνατία. Συζητούσαμε και μου έδωσε το τηλέφωνο της όταν το ζήτησα αλλα…δεν ξέρω ρε γμτ, δεν μου φάνηκε πολύ ενθουσιώδης.
Της είπα και την ιστορία με την κοπέλα και εδώ εκανα και μια μαλακία.
Αυτή όταν την άκουσε είπε:
“Γιατί δεν την φίλισες; Αυτή έφταιγε που ήπιε”
Εδώ η σωστή απάντηση δεν ήταν το “Είμαι καλό παιδάκι” που είπα αλλα το “Καλά ρε;! Τι είμαι εγώ; Όποια μεθάει έχει δικαίωμα να με χαμουρεύεται;”
Τεσπά, live and learn…