Μουσείο φυσικής ιστορίας

Σήμερα επιτέλους πήγα να δω του Natural History Museum του Λονδίνου. Man it’s a big mutha! Έφτασα εκεί κατά τις 12 και έφυγα κατά τις 5:15 και δεν είχα δεί ούτε το μισό. Γενικά είδα τους δεινόσαυρους, τα θηλαστικά, τα έντομα (το καλύτερο απ’ολα κατ’εμου) και μια φευγάτη ματιά στα ορυκτά και τους μετεορίτες. Τώρα κάποια τιγμή πρέπει να πάω για την συνέχεια και επίσης να δώ και το Science Museum απο δίπλα.

Aaah, Up to speed

Τόσο καιρό αναρωτιώμουν γιατί ενώ έχω κάτι τρελά TB bandwidth, το site ήταν τόσο αργό. Ε τελικά σήμερα καθώς έψαχνα για τίποτα anti-spamοειδες ανακάλυψα την λύση. Λέγεται WP-Cache και πραγματικά κάνει το wordpress να πετάει.

Αυτό που κάνει είναι να cacheαρει κάθε σελίδα που ζητείται σε text file ώστε οι υπόλοιπες φορές να γίνονται πιο γρήγορα. Δεν ξέρω εαν συμβαίνει παντού αυτό αλλα προφανώς τα database requests παίρνουν κάποια ώρα, τουλάχιστον στο dreamhost και η διαφορά στο site είναι ξεκάθαρη.

Ανέφερα και antispam. Αφού μού έπρηξαν τα μπαλάκια τα spam posts (Σε ένα συγκεκριμένο post παρακαλώ και δεν ξέρω γιατί. Το Blog Εξελληνιστί. Προφανός είχα μπόλικα catch words όπως Blogosphere, Blog, Web Log, OTE, Rant κλπ (Ναι αυτό είναι τεστ)) τελικά ενεργοποίησα το akismet το οποίο έρχεται πακέτο μαζί με την εγκατάσταση και για καλού-κακού έβαλα και το Bad Behaviour. Οπότε τώρα ανοίγω το moderation και άιντε να δούμε.

Final Salonica Pics

Επιτέλους μετέφερα τις φωτογραφίες που τράβηξα απο την Θεσσαλονίκη λίγες μέρες πριν φύγω, στο site. Δυστυχώς οι νυχτερινές είναι εντελώς GTP λόγω τις άθλιας μηχανής μιας χρήσης που χρησιμοποίησα.

Λοιπόν αρχικά τα τοπία. Πανε απο επάνω να δεις χαρακτηρισμό αμα θες
Η Καμάρα. Το πιο κλασσικό σημείο για συναντήσεις στην Θεσσαλονίκη

Η Δημητρίου Γούναρη. Ακριβώς κάτω απο την καμάρα

Τα ερείπια δίπλα στην Δημ. Γούναρη. Κλασσικό μέρος για αναρχίκους, πρεζάκηδες και γενικές κραιπάλες

To Μπολιβάρ είναι κλασσικό metal γκαϊφέ στο κέντρο της Θεσσαλονίκη. Αυτοί που το έχουν δεν έχουν ιδέα απο την μουσική όμως

Το διαχρονικό είναι ακόμα ένα στέκι μου (Τα υπόλοιπα βγήκαν πολύ μαύρα γμτ). Κάποτε έπαιζε ροκιές. Τώρα ότι νά'ναι και καμία φορά και ροκ.

Και τώρα φωτογραφίες με την ασχημόφατσα μου μέσα.

Πίνοντας μια μπύρα σε ένα σχετικά μεγάλο ποτήρι στην Ολύμπου

Εγώ μαζί με το αδέλφι μου. Ναι, το ξέρω οτι μοιάζουμε

Και τέλος, η φωτογραφία που πήρα απο την μάζωξη που οργάνωσα στο Αρκ (Όπου “Οργάνωσα” = “Θα πάω Αρκ στις 11 όποιος θέλει να με δει πριν φύγω ας έρθει” ). Πραγματικά χάρηκα πολύ που ήρθαν όσοι ήρθαν.

The great goodbye

Απο αριστερά προς τα δεξιά: Νίκη (Μη! όχι άλλες κατάρες), Αδέλφι, Ειρήνη, Αδελφή της Λήδας (Πάλι ξέχασα το όνομα σου, sorry – edit: Φρίδα;), Πάνος (Που’σαι ρε πίθηκα φίλε!), Λήδα (Shall we dance?), Φίλιππος (Folk Metal ρε!), Χρύσα (Μια πορτοκαλάδα, σε ψηλό ποτήρι παρακαλώ), Μανωλιός (Θα το βάλω, θα το βάλω), Αχμ! Αντρέας, Χριστιάνα, Πωσελένε (Sorry, sorry – Μπροστά), Αγγελική (Φιλιά Πίσω), Δώρα (παλιο-ποζερο-grouppie), Κωστής (Είσαι Gay), Ελένη, Κώστας (Που είναι οι ψηφιακές ρε;) και κάπου στο βάθος, κρυμμένη στις σκιές η Έλενα (Θα σου αγοράσω Βρετανικό καταπέλτη για να ρίχνεις Πύργους).
Θα μου λείψετε παιδιά…

Cheers [tag]Salonica[/tag]!

Καλά, Αγγλία είμαι ή έκανα λάθος στις πτήσεις;

Γαμώτω, είχα την εντύπωση οτι η Αγγλία ήταν απο δροσερή εώς κρύα χώρα και 4 μέρες τώρα έχω σκάσει απο τη ζέστη. Μιλάμε είμαι με τα εσώρουχα (Not a pretty sight I know) πάλι ιδρώνω σαν…χμμμ…κάποιος που ιδρώνει πολύ. Και να μην ήταν μόνο αυτό, απο την Πέμπτη δεν ξέρω γιατι αλλα είμαι εκνευριστικά αδιάθετος. Μια με ποιάνει πονοκέφαλος και μία ζαλάδες όταν σηκώνομαι αλλα δεν λέει να μου περάσει ή τέλος πάντων αρρωστήσω να τελειώνουμε.

Εκτώς απο αυτά, ακόμα δεν έχω στήσει τον υπολογιστή μου που, παρεπιπτώντος, δεν ξέρω τι σκατά τον έκαναν στην courrier, αλλά όταν τον άνοιξα για να τον ξεσκονίσω βρήκα μέσα τον χαμό. Αίντε τους ξεβίδωτους σκληρούς να ξεφύγουν και να επιπλέουν το καταλαβαίνω αλλα το ανεμιστηράκι του επεξεργαστή να σπάσει (στην λαβή) και ο επεξεργαστής να φύγει απο την θέση του ενόσω ακόμα κλειδωμένος; Έ έλεος πια. Ενταξει είμαι και εγώ αρκετά ένοχος που δεν σκέφτηκα να βάλω προστασία στο εσωτερικό αλλα τι στο διάολο κάνανε με ένα κουτι μαρκαρισμένο ως FRAGILE; Τους έποιασε ο πυρετός του Fifa και αυτούς και παίζανε μπάλα;Ευτυχός ζημιά δεν έγινε και με λίγη υπομονή και κόλλα το μηχάνημα πήρε πρός. Ακόμα όμως δεν το έχω σε λειτουργία γιατί δεν έχω οθόνη, εξού και ο λόγος για τον οποίο δεν φαίνομαι στα IM.

Μέχρι τώρα χρησιμοποιώ το μηχάνημα του ξαδελφού μου το οποίο επίσης έχω κάνει και gaming station (Ναι, τώρα έχω δικαιολογία για το gaming vice μου. Δεν έχω φίλους ακόμα 😉 αφότου του έβαλα την δικιά μου Geforce 6600 μιας και είναι πολύ καλύτερο επεξεργαστικά και την εκμεταλεύεται καλύτερα. Εχω λιώσει στα παιχνίδια λοιπόν…ιδρώνοντας.

Το πρόβλημα είναι οτι τώρα που επιτέλους έπεισα τον ξαδελφό μου να χρησιμοποιήσει Skype για της καθημερινές ομιλίες του με Αμερική και πήρε και webcam, θα αρχίσει να κάνει κατάληψη στον υπολογιστή απο τις 10:00 και επείγει ακόμα περισσότερο η επαναφορά του δικού μου.

BTW: Πήρα και καινούργιο κινητό για όποιον ενδιαφέρεται. Το νέο μου νούμερο είναι 07783780699. Επίτέλους έχω έγχρωμο κινητό με κάμερα. Μου το έδωσε ο Παύλος μέχρι να αποκτήσω σύνδεση.

Αυτά για την ώρα

Να δείτε και μια καταιδρωμένη φωτόγραφία μου στο καινούργιο και προσωρινό μου σπίτι.

�α�α�δ��μένο�

Citrix

Μπορώ να πω οτι η συνέντευξη για την θέση του Citrix Administrator πήγε πολύ καλά. Όχι μόνο με συμπάθησε αυτός που μου πήρε την συνέντευξη αλλά γενικά δεν είχα κάποιο πρόβλημα με τις γνώσεις εκτός απο το γεγονός που δεν είχα ιδιαίτερη εμπειρία στο να παίρνω backup και γενικά να κανω monitor τον server.Το θέμα τώρα είναι να πείσει το management ότι αξίζει να πάρω αυτή τη θέση.

Πήρα και τηλέφωνο στο Φωκά το πρωί για να μάθω τι version του Citrix έχουμε εγκατεστημένο και απ’ότι φαίνεται ανακαλύψανε την σελιδούλα μου αυτή (Γειά σου Παναγιώτη! Γειά σου Αγγελική!)

Άγια σκατα, αυτό ήταν γρήγορο

Σήμερα άρχισα να στέλνω βιογραφικά, ή CV όπως τα λένε εδω πέρα. Αποφάσισα επίσης να ξεκινήσω να στέλνω απο το Monster.co.uk το οποίο δεν χρησιμοποιούσα μέχρι τώρα. Έστειλα καμία 20αριά (ανάμεσα τους και ένα στο Google) αλλα το περίεργο της υπόθεσης είναι οτι σε μια φάση, καμία ώρα αφ’οτου έστελνα, με πήρε τηλέφωνο ένας για να κανονίσουμε συνέντευξη.

Holy shit δηλαδή. Αύριο στις 11 λοιπόν η πρώτη συνέντευξη. Άιντε να δούμε…

Μόνιμος κάτοικος

Σήμερα το πρωί έφτασα πια στο Λονδίνο. Μια λέξη μόνο μπορεί να περιγράψει το ταξίδι μου αυτό: “Ξεπατώθηκα”. Είχα 3 τσάντες βάρους τουλάχιστον 30 κιλών απο της οποίες μόνο η μία είχε ροδάκια. Η άλλη που υποτίθεται οτι θα την κουβαλούσα στην πλάτη, έσπασε το ένα λουρί στο σπίτι μου στην Θεσσαλονίκη και το άλλο μετά το πρώτο τραίνο στο Λονδίνο (Σημείωση για εαυτό: Πάντα να φοράς την τσάντα μια φορά απο το σπίτι, όχι την τελευταία στιγμή, για να δεις αντοχή).

Το αεροπλάνο της Ολυμπιακής πέταγε 7 η ώρα και αν και με κατσάδιασαν γιατι είχα υπερβεί το επιτρεπόμενο βάρος μόνο με τις 2 τσάντες (πάλι καλά που δεν με έβαλαν να ζυγίσω και την τρίτη) δεν με χρέωσαν παραπάνω. Η Οδύσσεια όμως άρχισε αφότου έφτασα στο αεροδρόμιο Gatwick και άφησα το καροτσάκι. Τώρα έπρεπε να πάω με συγκοινωνίες μέχρι το Sidcup.

Μέχρι το πρώτο τραίνο που θα με πήγαινε London Bridge δεν υπήρξε πρόβλημα, αν και με δυσκόλεψαν λίγο οι κυλιόμενες σκάλες. Τα γλέντια άρχισαν καθώς απεβιβάστηκα απο το τραίνο και προχωρούσα αγκομαχόντας προς τον κεντρικό σταθμό. Λίγο πριν το check του εισιτηρίου το μοναδικό λουρί που είχε απομείνει στον σάκο που κουβάλαγα στην πλάτη έσπασε και μετά ξόδεψα ένα χαριτωμένο μισάωρο προσπαθόντας να βρώ ένα τρόπο να κουβαλήσω 3 τσάντες με 2 χέρια. Λίγο αφ’οτου απέρριψα την εξαγωγή της οδοντοστοιχίας μου με το να κουβαλήσω μια με τα δόντια, πρόσεξα οτι τα 2 σπασμένα λουριά του σάκου ήταν απο αντίθετες κατευθύνσεις (πάνω & κάτω) οπότε τα έδεσα με ένα σούπερ κόμπο – ο οποίος παρεπιπτόντως πολύ όμορφα μου μου έχει εναποθέσει το μήλο του αδάμ 2 χιλιοστά πιο πίσω, μετά την πρώτη προσπάθεια μου – ξεκίνησα το ταξίδι μου πάλι.

Σύντομα συνειδητοποίησα οτι δεν ήξερα προς τα πια κατεύθυνση να πάω και μετά απο ένα αποτυχημένο tour του σταθμού (και ‘γω σαν θερμόαιμος μεσογειακός άντρας δεν ήθελα να ρωτήσω) πήγα στο γκισσέ εισιτηρίων όπου με θάρρος, τόλμη και πολλά αγκομαχητά εξήγησα

‘Excuse me, I already have a ticket but I’m kind of lost. Can you tell me what destination to take to Sidcup?’

Μου είπε αλλα εγώ είδα το μειδίασμα που έκανε. γκρρρ…

Τεσπά, με τα πολλά κουτρουβάλησα μέχρι την πλατφόρμα 4 και περίμενα το δεύτερο τραίνο. Τα καθάρματα την έχουν βάλει πολύ μακριά. Επίτηδες είμαι σίγουρος. Είχε μέχρι και ανηφόρα.

Έφτασα στον προορισμό μου τελικά και, αφότου σταμάτησα κάπου 85 φορές στο δρόμο για να ξαναποκτήσω αίσθηση στα χέρια, κατέληξα στο σπίτι του ξαδελφού μου ο οποίος μου είχε αφήσει τα κλειδιά στον μηχανικό απο κάτω. Τελικά ανέβασα τις αποσκευές επάνω (ναι έχει και σκαλιά πανάθεμά τον) ξεράθηκα στον καναπέ και κοιμήθηκα μερικές ώρες (ακόμα δεν ξέρω πόσες, μπέρδεψα τα timezones μου).

Τώρα ξύπνησα και τώρα γράφω την πρώτη εγγραφή στο ιστολόγιο μου από το μέρος που θα μένω για τα, ελπίζω, επόμενα χρόνια.

Cheers Mates!

Βιντεο Φωτιάς

Ανέβασα ένα μικρό βιντεάκι που μου τραβήξανε στην Ξάνθη όταν έκανα ζογκλερικά με το πυροκόνταρο. Δεν είναι πολύ καλή ποιότητα γιατι το τράβηξαν με κινητό αλλα η γενικη ιδέα φαίνεται
Μπορείτε να το κατεβάσετε απο εδώ

New site Update goodness 🙂

[coolplayer width=”320″ height=”240″]
http://www.dbzer0.com/gallery2/main.php?g2_view=core.DownloadItem&g2_itemId=552&g2_serialNumber=3&.mov
[/coolplayer]

Να 'μαστε λοιπόν

WordPress και ‘γω. Τι να κάνεις…

Αφότου βαρέθηκα τα ελάχιστα που μου δίνει το Livejournal είπα να κάνω το βήμα και να αγοράσω δικό μου domain. Μου πήρε λίγες μέρες μεχρι να το φέρω σε ένα ανεκτό επίπεδο αλλα τώρα είμαι σχετικά καλά. Ακόμα θέλει γυάλισμα όμως.(και το ξεσκονόπανο της php μου είναι σκουριασμένο)

Τώρα το blog είναι μέρος μόνο της υπόλοιπης σελίδας, που κάθεται πάνω σε wordpress γενικά. Εαν βρείς, καλέ μου αναγνώστη, τίποτα που να μην δουλέυει όπως θα έπρεπε, μην ντραπείς να το πεις

Σχεδόν έτοιμη

Αυτή η σελίδα έχει σχεδόν τελειώσει. Τουλάχιστον όσον αφορά το βασικό επίπεδο. Το Ιστολόγιο δουλέυει και οι κυριώτερες σελίδες έχουν ολοκληρωθεί.

Έχω ακόμα κι’αλλες ιδέες για να το συνεχίσω, όπως flash στον τίτλο που να αλλάζει ανάλογα με την σελίδα, αλλα χρειάζονται περισσότερο χρόνο για υλοποίηση.