Φόροι

Μόλις μου ήρθε μια τρελή ιδέα.

Τι θα γινόταν εαν κάθε άτομο μπορούσε να διαλέξει που θα πήγαιναν τα χρήματα που έδινε σε φόρους; Με κάποιο τρόπο για να το παρακολουθήσει δεν θα έκανε την Δημοκρατία πιο δημοκρατική;

Πες δηλαδή οτι έχω να πληρώσω 500 ευρώ σε φόρους. Δηλώνω λοιπόν κάπου οτι θέλω:

  • 30% να πάει στην εκπαίδευση
  • 20% να πάει στην υποδομή της πόλης μου
  • 0% να πάει στην Eurovision
  • 10% να διατεθεί για δημόσια θεάματα

κλπ…

Τώρα σκέψου ένα σύστημα που μέσω δικτύου θα μπορεί κάθε εργαζόμενος να κάνει αυτόματα τις επιλογές του. Εδω πιστεύω οτι θα πρέπει να υπάρχει απόλυτη διαφάνεια, δηλαδή οι επιλογές που κάνει ο κάθε πολίτης θα πρέπει να είναι δημόσια αναγνώσιμες ωστε να μπορεί να υπάρχει έλεγχος, απο οποιονδήποτε, για τυχών παρσπονδίες απο αυτούς που έχουν τον τελικό έλεγχο των πόρων (με λίγα λόγια, να μην δηλώνω εγώ οτι θέλω το 30% να πάει στην παιδεία και τελικά να πάει το 20%)
Μετά θα πρέπει να μπορεί ο καθένας να δεί πόσα χρήματα τελικά διατίθονται στον συγκεκριμένο κλάδο και που πηγαίνουν.

Πχ, εαν λέμε για την παιδεία έχουν μαζευτεί 1000 ευρώ (λέμε τώρα). Τα 500 πάνε για μισθούς εργαζομένων. Τα 100 για διατήρηση των σχολικών χώρων. Τα 100 για άνοιγμα νέων χόρων, τα 100 για έρευνα & ανάπτυξη κλπ. (πάλι μιλάω γενικά εδώ). Έτσι θα μπορεί ο οποιοσδήποτε να παρατηρήσει που διατίθονται τα χρήματα ωστε να μην υπάρχει κανένας φόβος οτι χρησιμοποιούνται κάπου που δεν επιλέχτηκε.
Επίσης Θα πρέπει, όχι μόνο να λέει γενικά που πηγαίνουν τα χρήματα, αλλα όποιος θέλει περισσότερες λεπτομέρειες να μπορεί να τις έχει. Πχ:

Σύνολο Πόρων: Α ευρώ

Δημιουργία 4 Σχολείου Κολοπετινίτσας: Χ ευρώ
1000 εκπαιδευτικοί 1 χρόνου x Ψ ευρώ το μήνα = 1000Ψ το μήνα.

Διαθέσιμοι πόροι για ανάπτυξη
Α-(Χ+1000Ψ+…)
(Καλά εδώ θα λέει το τελικό αποτέλεσμα μόνο)

κλπ.

Οπότε έχουμε ένα σύστημα στο οποίο ο ίδιος ο πολίτης αποφασίζει τι είναι πιο σημαντικό γι’αυτον και μπορεί ανα πάσα στιγμή να ελέγξει τι συμβαίνει με τα χρήματα που διαθέτει, υποτίθεται, για την καλυτέρευση της ζωής του.

Φυσικά όλο αυτό το σύστημα προϋποθέτει οτι όλος ο κόσμος θα έχει πρόσβαση και διάθεση νανει αυτές τις κινήσεις. Η απάθεια είναι ο εχθρός μας.
Η σωστώτερη λύση θα ήταν να είναι απαραίτητο να γίνει τουλάχιστον μία φορά (οι ρυθμίσεις θα διατηρούνται εφόσων δεν αλλαχθούν). Ακόμα και τα στα άτομα τα οποία δεν είναι γνώριμα με υπολογιστές, θα έπρεπε να μπορούν να κατευθυνθούν σε ειδικά σημεία ωστε να τους βοηθήσουν ειδικοί. ‘Η μια άλλη λύση είναι το κάθε άτομο να μπορεί να ψηφίσει και για το πώς να διατεθούν τα χρήματα τα οποία δεν έχουν ταξινομήσει οι “ιδιοκτήτες” τους και να χρησιμοποιείτω ο μέσος όρος των ψήφων. Αυτό ίσως να χρησιμεύσει και σαν έξτρα καταλύτης για αυτούς που δεν βαριούνται να ασχοληθουν. Ποιός άλλωστε θέλει να ξέρει οτι άλλοι διαχειρίζονται τα χρήματα του.

Αυτά για την ώρα

Παυλιδοτέστ

Έκανα το τεστ του Παυλίδη σήμερα και περιμένω τα αποτελέσματα. Περιλαμβάνει ενα τεστ στον υπολογιστή όπου ακολουθείς με τα μάτια μια κουκκίδα και μετά διαβάζεις ένα κείμενο αλλα πρέπει να κάθεσαι ακίνητος.

Η μαλακία είναι οτι επειδή η καρέκλα ήταν για παιδιά, δεν με βόλεβε και αποφάσισα να καθίσω στις μύτες των ποδιών μου. Δεν έκατσα όμως σωστα και στην μέση περίπου άρχισα να πονάω και προσπαθούσα να στηρίξω το βάρος μου απο το τραπέζι με το χέρι μου. Φοβάμαι οτι επειδή σκεφτόμουν τον πόνο μπορεί να άλλαξα το αποτέλεσμα.

Μετά καθίσαμε σε ένα τραπέζι και κάναμε ένα, απ’ότι κατάλαβα, IQ test. Αν και είχε μερικές ερωτήσεις γνώσης, μου φάνηκε αρκετά καλό. Τώρα δεν ξέρω κατα πόσο είναι κατάλληλο για ενήλικες αλλα τέλος πάντων. Απ’οτι φάνηκε τα πήγα αρκετά καλα.

Μίλησα με τον Τσολάκη σήμερα το βράδυ. Τον πήρα να τον ρωτήσω εαν ο πατέρας μου είχε δυσλεξία ή διάσπαση προσοχής και μου είπε οτι δεν είχε τέτοια προβλήματα αλλα αναρωτιέμαι κατα πόσο μπορούσε να το προσέξει. Όταν του ανέφερα τις σκέψεις μου για το [tag]ADD[/tag] μου είπε οτι απλά δεν έχω προσπαθήσει αρκετά.
Προσπάθησα να του εξηγήσω οτι δεν είναι οτι δεν προσπαθώ αλλα οτι δεν μπορώ και οτι συνέχεις αποσπούνται οι σκέψεις μου αλλα δεν φάνηκε να πείθεται. Τουλάχιστον ήξερε τον Παυλίδη και είπε οτι μπορεί να τον πάρει τηλέφωνο να μιλήσουν. Ελπίζω να μην το δει ο Παυλίδης σαν κάποιο είδος “μέσου”. (Αλλα τι μέσο, αφού έχει ήδη συμφωνήσει να με δει)

Διάβασα και αρκετά αυτές τις 2 μέρες για αυτό το θέμα, και να φανταστείς οτι ξεκινησε η όλη ιστορία απο την προσπάθεια μου να βρώ tips για το την μικρή διάρκεια προσοχής μου που δεν μπορώ να ξεπεράσω. Τελικά, αν είναι όπως δείχνουν τα πράγματα, είναι πιο σημαντικό και έξω απο τα χέρια μου, και νιώθω και λίγο ευθυνόφοβος που το λέω αυτο. Σαν να ψάχνω για λόγους ωστε να ρίξω την ευθύνη αλλού.
Απλά απο ένα σημείο και μετά…δεν ξέρω…τόσα πράγματα έχω ξεκινήσει και έχω παρατήσει στην μέση, απλά δεν είναι λογικό να μην μπορώ να συνεχίσω τίποτα ως το τέλος. Ακόμα και εγώ έχω σιχαθεί αυτήν την πτυχή του εαυτού μου…

Τώρα περιμένω την Παρασκευή. Είμαι και περίεργος να δω τι IQ έχω τελικά (ελπίζω όχι ραδικιού). Στο μυαλό μου έρχονται όνειρα απο ξεπέραση του προβλήματος αυτού και μετά μια super εκτίναξη καριέρρας…όνειρα θερινής νυκτώς δηλαδή.

Αρρώστεια

Καιρό είχα να περάσω τέτοια επιδρομή ιών στον υπολογιστή μου. Μιλάμε για καιρούς Dir/2 και Jerusalem. Πως την πάτησα έτσι τώρα, δεν έχω ιδέα.

Χθες άνοιξα το windows partition για να παίξω galactic civilizations (αργότερα γι’αυτο) και κολλούσε το σύμπαν. Βρε τι γίνεται, απο ‘δω απο ‘κεί…τίποτα.
Σε μία φάση το πήρα χαμπάρι τι παίζεται και άρχισα να προσπαθώ να βάλω antivirus.

Το Symantec που είχα σε μια γωνία αποθηκευμένο ακριβώς για τέτοιες φάσεις, τα είχε παίξει (είχε κολλήσει και αυτό ιό) και το Bitdefender που κατέβασα για να scanάρω απο το Ubuntu δεν έβρισκε τίποτα.
(Δοκίμασα και το online scan της Trend αλλα στο ubuntu δεν του άρεσε το Java-VM και στο knoppic 4 crashαρε ο firefox)

Σαν τελική λύση δοκίμασα το Kapersky (ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων) το οποίο, ευτυχώς δούλεψε μια και το κατέβασα απο ubuntu και το έκαψα σε cd πριν το εγκαταστήσω σε safe mode. Και βρήκε πράμα…αν βρήκε λέει…

1 στα 10 αρχεία ιός, μιλάμε πανικός. Δεν είχε μείνει .exe για .exe αμόλυντο (εκτώς, παραδόξως, απο το Firefox) και έκανε και 10 μέρες scan. Πήγα για μπάνιο, τελείωσα, τίποτα, εκεί αυτό. Στο τέλος το ακύρωσα, και του έδωσα να scannαρει μόνο windows, προγράμματα και το παιχνίδι. Ευτυχώς αυτό τελείωσε γρήγορα και μπόρεσα να παίξω…μετά απο 4 ώρες.

Θα έδινα scan το βράδυ αλλα μόλις βγήκα απο το παιχνίδι κατά τις 3πμ, το kapersky δεν υπήρχε πουθενά. Ξαναεκτελώντας το δε, δεν άνοιγε καν και έλεγε να κάνω επανεγκατάσταση. Οπότε το παράτησα και πήγα για ύπνο. Το πρωι, πριν φύγω για δουλειά προσπάθησα να δώσω ένα reinstall στα γρήγορα αλλα δεν γούσταρε και τώρα προβλέπω επανεγκατάσταση *grumble* *grumble* των xp.

Religion

Now This is interesting…

You scored as Satanism. Your beliefs most closely resemble those of Satanism! Before you scream, do a bit of research on it. To be a Satanist, you don’t actually have to believe in Satan. Satanism generally focuses upon the spiritual advancement of the self, rather than upon submission to a deity or a set of moral codes. Do some research if you immediately think of the satanic cult stereotype. Your beliefs may also resemble those of earth-based religions such as paganism.

atheism
 
71%
Satanism
 
71%
Paganism
 
71%
agnosticism
 
63%
Buddhism
 
50%
Judaism
 
25%
Christianity
 
21%
Islam
 
17%
Hinduism
 
8%

Which religion is the right one for you? (new version)
created with QuizFarm.com

I thought I was more of an agnostic. In the end, I had to use a tiebreaker and because I chose the more egoistical choice (I trust in my own strength most of all) rather than the more atheistic (All life organisms were created by random process) I was labeled as a Satanist but with a tie for Atheism and Paganism.

I still call myself an atheistic agnostic though.

Μααας γάμησε…

Μετά την δουλειά χθες, πήγα μια βόλτα απο την Τσιμισκή 48-50 να δω λίγο την Νίκη. Αν και δεν μου είχε απαντήσει χθές που της είχα στείλει μήνυμα για μπύρα στο Stones, ήταν καταχαρούμενη που με είδε. Κατευθείαν φιλιά και αγκαλιές.

Μετά τον Φωκά πήγαμε μία βόλτα να φάμε λίγο πλαστικό (McDonalds) και μετά με έψησε να πάμε σπίτι της να γνωρίσω και την Τζουροβιτς.

Κορμάρα…

Αν και στην αρχή δεν μιλούσαμε ιδιαίτερα, είχε πολυ χαβαλέ ή φάση, μέχρι ένα σημείο δηλαδή. Ανακαλύψαμε οτι όχι απλά έχουμε το ίδιο ζώδιο, αλλα έχουμε και τον ίδιο ωροσκόπο. Αυτή γούσταρε που έκανα κοντάρι και εγώ ήθελα να δοκιμάσω LSD κάποια στιγμη και ίσως να είναι το κονε μου για αυτό.
Είχαν ανάψει και κάτι τρελούς μπάφους εκει μέσα και λέγαμε μαλακίες, ειδικά όταν ήρθε η Έλενη. Στον δεύτερο με πείσαν να κάνω και εγώ.
Το πρόβλημα ήταν όμως οτι είχα ραντεβού με τον Πάνο, την Δέσποινα και την παρέα της και το τσιγάρο το έκανα 45 λεπτά πριν το ραντεβού. Ντάξ, το πρώτο με έφτιαξε λιγάκι και έλιωσα στον καναπέ, το δέυτερο όμως ο μαλάκας τι το ήθελα;

Μιλάμε είχα γίνει χώμα (ωράιο χώμα όμως) και οι άλλες (Τζουροβιτς & Ελένη) με κοιτούσαν και χασκογελούσαν με την κατάντια μου. Πλάκα είχε, ειδικά μιας και χαιρόμουν με τον τρόπο που με κοίταγε η Τζούροβιτς. Έλα όμως που ήρθε η ώρα να φύγω και δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου…
Πήρα τηλέφωνο τον Πάνο να μου πουν που θα πάνε για να τους συναντήσω αλλα μετα απο μισή ώρα και ακόμα δεν μπορούσα να συνέλθω (είχαμε ραντεβού 9:45μμ).
Έφυγαν οι άλλες και έμεινα εγώ με την Νίκη η οποία είχε αρχίσει να ανησυχεί λίγο. Σηκώθηκα καθιστός προσπαθώντας να ξενερώσω λίγο. Τίποτα.
Έριξα λίγο νερό στο προσωπο μου. Τίποτα. Κάθομαι ξανα λίγο στον καναπέ και μου έρχεται αναγούλα. ‘Νιώθω οτι θα ξεράσω’ λέω και σκέφτομαι απο μέσα μου ‘Έλα ρε Κώστα. Κρατήσου, δεν είναι τίποτα’. Αρχίδια όμως, δεν πρόλαβα να τελειώσω την φράση μου και το νιώθω να έρχεται. Σηκώνομαι απο την θέση μου και κατευθύνομαι στον καμπινέ. Με το που άνοιξα την πόρτα μου βγήκε οπότε το τελευταίο μέτρο ουσιαστικά το πήδηξα και τα έβγαλα όλα (6 φορές).
Κάπως συνήλθα και προσπαθούσα να σταθεροποιηθώ. Πήγα μέσα πάλι με την Νίκη η οποία με ρώταγε εαν είμαι καλά, αλλα τι να της πώ; Δεν έβλεπε;

Anyway, κάθισα λίγο και έστειλα μήνυμα στον Πάνο οτι δεν θα πάω τελικα γιατι δεν είμουν καλα (Το αστείο είναι οτι μου είχε στείλει μήνυμα πιο πριν να μην αργήσω γιατι ήταν μόνος με 4 γκόμενες και ένοιωθε σαν πούστης που βγήκε με τις φίλες του) αλλα τι να του κάνω.
Άραξα λίγο ακόμα και μου έκανε και ένα καφέ η Νίκη μπας και συνέλθω αλλα με το που ήπια μια γουλιά…βουρ για τουαλέτα και τα έβγαλα όλα πάλι (τι σκατά έβγαζα δεν ξέρω, νόμιζα οτι θα βγάλω τα έντερα μου στο τέλος). Δεν ήμουν για να βάλω τίποτα στο στομάχι μου τέλος πάντων ξάπλωσα λιγάκι να ηρεμήσω και μου έφερε και η Νίκη μια κουβέρτα (Η καημένη είχε πεθάνει απο την ανησυχία της :), όλο με ρωταγε εαν είμαι καλα και μου έλεγε οτι με χάλασε το άγχος που είχα για το ραντεβού)

Τέλος πάντων, κοιμήθηκα εκεί και ξύπνησα κρυώνοντας να πάω στην δουλειά.
Τώρα είμαι με πολύ ευαίσθητο στομάχι το οποίο προσπαθώ να κετευνάσω.

Ελπίζω πάντως να ξαναδώ και να κάνω κάτι με την Τζούροβιτς.

Photobloggin'

Ουρίστε και μερικές φωτογραφίες που μου τράβηξαν αυτές τις ημέρες.
Ευτυχώς πέτυχα την Ηρώ στο Harley με την καινούργια της ψηφιακή. Οι πρώτες είναι απο εκει ενώ είμαι ντυμένος καρναβάλι. Υποτίθεται οτι είχα ντυθεί Van Helsing αλλα τελικά κατάντησα να μοιάζω πιο πολύ με τον Δράκουλα 🙂

Με την Χριστίνα.

Με την Ηρώ

Παραδόξως, την “ενδυμασία”, εαν και την σκέφτηκα τελευταία στιγμη (Πραγματικά. Μισή ώρα πριν βγώ) βγήκε σχετικά καλή, τουλάχιστον απ’οτι μου είπαν (στο 8-Ball, απο μια χαριτωμένη σερβιτόρα που με κέρασε και σφηνάκι no less)

Οι υπόλοιπες είναι απο την επόμενη Παρασκευη στο Dizzy οπου βγήκα με την Ηρώ και την Φωτεινή και κάναμε μαλακίες.


‘Μωρό μου, ξέρεις τι θέλω ε; ε; ε;’ *wink* *wink*
Γαμάτη φάτσα 🙂


Heavy!


Headbangin’

Ωραία πράγματα. Τώρα περιμένω να πάρω τις υπόλοιπες απο την Δώρα.

Γουέσνοθ

Δεν το έχω αναφέρει μέχρι τώρα, αλλα έχω αρχίσει να προσφέρω στο Wesnoth τον τελευταίο καιρό. Κυρίως δημιουργώ ένα campaign, εν ονόματι Forgotten Legacy καθώς και να κάνω επιδιορθώσεις στα κείμενα απο άλλα campaigns.
Δυστυχώς η μικρή διάρκεια προσοχής μου, με αποτρέπει απο το να προχωρήσω γρήγορα με το δικό μου (έχω κάνει μόνο 3 σενάρια μέχρι τώρα) αλλα ευτυχώς οι επιδιοθώσεις είναι πιο χαλαρές.
Το πιο δύσκολο campaign να σουλουπώσω φυσικά είναι το Legend of Wesmere στο οποίο τα κείμενα είναι επιεικώς απαραδεκτα. Μιλάμε ώρες ώρες νομίζω οτι το έγραψε παιδάκι του δημοτικού, για τόσο χάλι λέμε.
Ευτυχως τώρα για αλλαγή άρχισα να φτιάχνω το Invasion of Arendia το οποίο είναι πολύ πιο καλοφτιαγμένο και έχει επίσης και καλύτερο σενάριο. Πρίν απο λίγο έστειλα τις αλλαγές μου στον δημιουργό του και κατενθουσιάστηκε (θα μου πεις, σχολείο πηγαίνει ακόμα οπότε αναμενόμενο).

Πάντως αξίζει να το παίξεις το [tag]Wesnoth[/tag] τώρα. Αφότου πήγε στην 1.1 version έχει αναβαθμιστεί πολύ και σιγά σιγά πλησιάζει στην κρισιμη μάζα απο Developers στην οποία η ανάπτυξη του θα γίνεται με πολύ γοργούς ρυθμούς.
Εαν είχαμε και περισσότερους ζωγράφους & σχεδιαστές θα ήταν καλύτερα φυσικά (Εαν το διαβάζεις αυτό και έχεις όρεξη να επιδείξεις την τέχνη σου σε ένα μέρος που θα την δει πολύς κόσμος, άμε μια βόλτα απο εκεί.) αλλα ακόμα και τώρα τα πράγματα προχωράνε όμορφα.

"Θα μου δώσεις ένα φιλι;"

Αφότου ξύπνησα κατά τις 12:30 χθες, πήγα κατευθείαν στο 8-Ball club μαζί με την Δώρα και την παρέα της. Μαζί λοιπόν ήταν η Έλη, και αρκετές άλλες κοπέλες μαζι με κάτι μαντραχαλάδες.
Μια γρήγορα βόλτα στο μέρος μου αποκάλυψε τον Μάκη (Magic) και της δύο Blackουδες, Μαρία & Σοφία.

Anyway, κυρίως προσπαθούσα να ψαρέψω το εαν η Έλη με γουστάρει χωρίς να ξενερώσω την Δώρα συγχρόνως αλλα δεν κατάλαβα και πολλά. Δυστυχώς η Έλη ή δεν με γουστάρει ή ξέρει να κρύβεται πολύ καλά. In any case, αρκετός χωρός, έβαλε και ωράια τραγουδάκια αλλα τίποτα συγκλονιστικό.
Σε μία φάση πήρα και την Σοφία να χορέψουμε αλλα δεν ξέρω…αυτή η κοπέλα πρέπει να είναι απίστευτα ντροπαλή.

Τέλος παντως, σε μια φάση που και η Δώρα και η Έλη είχαν κουραστεί, πήγα στην πίστα και εποιασα ένα φίλο μου εκεί (Τον Rasta μωρε, δενθυμάμαιτονοματου) και καθώς έπαιζε ένα countyειδές τραγούδι, πιαστήκαμε απο τους όμους και κάναμε μαλακίες. Έτσι όπως είμασταν λοιπόν, μπήκαν και άλλες 2 κοπέλες μέσα απο τις οποίες η μία με έποιασε κατευθείαν αγκαλιά. Μετά τον τραγούδι δε, συνεχισαμε να χωρεύουμε για λίγο μέχρι που επέστρεψα στην βάση μου.

Την είδα αργότερα να έχει ποιάσει ένα μπουκάλι μπύρα και να το κατεβάζει μονοκοπανιά, ενώ της το κρατούσε ενας μουσάτος, οπότε έβλεπα για το που το πήγαινε η κοπελιά.
Μετα απο λίγο πήγα να πιω λίγο νερό και ήταν μπροστά, οπότε την ποιάνω και της λέω

Μια, συμβουλή. Μην πιείς άλλο γιατι δεν θα σου βγει σε καλό”
“Μα ήδη είμαι γκολ” μου λέει
“Καλά, αλλα μην πίνεις άλλο”
“Το όνομα σου”
“Κώστας”
“Έλη”
“Χάρηκα που σε γνωρισα Έλη…”

Οπότε με ποιάνει να χορέψουμε. Δεν είχα όρεξη όμως και την άφησα μετ’απο λίγο.

Δεν περασαν 10 λεπτά και ήρθε αυτή σε εμενα, μπροστά στις άλλες, και με πήρε να χωρέψουμε. Ε νταξ βαριόμουν και ‘γω, οπότε την χώθηκα.
Σε μια φάση έτσι όπως είμασταν μου λέει:

“Θα μου δώσεις ένα φιλί”
“Ορίστε;!”
“Θέλω ένα φιλί”

Την ποιάνω και’γω και της δίνω ένα φιλί στο κούτελο

“Όχι τέτοιο φιλί”
“Δηλαδή τι φιλί;”
“Στο στόμα”

Γαμώτα…γιατι δεν μου συμβαίνουν αυτά όταν δεν είναι μπροστά γκόμενες που γουστάρω. Σκέφτομαι τώρα, εαν την φιλίσω, πάει κάθε ελπίδα που είχα να κάνω κάτι με Δώρα ή Έλη, και άλλωστε έιναι κομμάτια και άυριο δεν θα θυμάται τίποτα. Δεν αξίζει…

“Άλλη φορά” της λέω
“Ναι ή Όχι;”
“Άλλη φορά”
“Ναι ή Όχι; Τώρα η ποτέ”
“Ε καλύτερα ποτέ τότε…” Γκρρρρ, και ήταν και γλυκούλα.

Ε μετά απο αυτό έφυγε και την έχασα. Ανακάλυψα οτι είχε κάτσει στον καναπέ πίσω πίσω. Έλπιζα να φύγουν ή άλλες και εγώ να κάτσω με την δικαιολογία ότι δεν θέλω να πάω σπίτι ακόμα και να χωθώ. Αλλα τελικά έκατσαν μέχρι να κλείσει.
Λίγο πριν φύγουμε, είδα την κοπελιά να την πηγαίνουν στη αγκαλιά οι δύο φίλες της οπότε φαντάστηκα τι έγινε. Too Bad, told her so…

Στο δρόμο αφήσαμε πρώτα τον Κωστή, μετά την Δώρα και στο τέλος πήγα εγώ με την Έλη στην στάση στην Εγνατία. Συζητούσαμε και μου έδωσε το τηλέφωνο της όταν το ζήτησα αλλα…δεν ξέρω ρε γμτ, δεν μου φάνηκε πολύ ενθουσιώδης.
Της είπα και την ιστορία με την κοπέλα και εδώ εκανα και μια μαλακία.
Αυτή όταν την άκουσε είπε:

“Γιατί δεν την φίλισες; Αυτή έφταιγε που ήπιε”

Εδώ η σωστή απάντηση δεν ήταν το “Είμαι καλό παιδάκι” που είπα αλλα το “Καλά ρε;! Τι είμαι εγώ; Όποια μεθάει έχει δικαίωμα να με χαμουρεύεται;”

Τεσπά, live and learn…

Την βλέπω την δουλεια…

Λοιπόν να δείτε που με αυτά που γίνονται με την ελευθερία λόγου τον τελευταίο καιρό είμαστε ικανοί να ξεκινήσουμε και τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Με κάτι τέτοιες μαλακίες ξεκινάνε όλα.

  • Μέρα 0 – Η Δανία βγάζει τα σκίτσα
  • Μέρα 2 – Οι ανατολικές χώρες αντιδρούν με τον τρόπο που είδαμε
  • Μέρα 4 – Οι εφημερίδες του ανεπτυγμένου κόσμου ξαναβγάζουν τα σκίτσα απο αντίδραση – USA twiddle their thumbs
  • Μέρα 9 – Η κατάσταση στις Αραβικές χώρες εκτραχύνεται με λεηλασίες πρεσβειών και άλλα εκτράχειλα
  • Μέρα 11 – Η Δυτικές χώρες και το Internet αντιδρούν με ακόμα μεγαλύτερη γελειοποίηση του Μωάμεθ και των Συντηρητικων Ισλαμιστών – USA twiddle their thumbs
  • Μέρα 14 – Μετά απο μερικές μέρες ταραχών, γίνεται ο πρώτος φόνος Ευρωπαίου. Προσπαθούν να το περάσουν σαν ατύχημα αλλα κανείς δεν τους πιστεύει.
  • Μέρα 15 – Η Ευρώπαϊκή κοινότητα απαιτεί άμεση τιμωρία του καθε ενόχου. Στις εφημερίδες και το Internet γίνεται χαμός, πρώτη φορά στο Digg το θέμα φτάνει τα 7.000 diggs. Οι γελοιογραφίες και τα αντι-ισλαμικά αρθρα δημιουργούνται με γεωμετρικούς ρυθμούς. – USA twiddle their thumbs
  • Μέρα 18 – Μετά απο μερικές μέρες σιωπής και ενώ κάνεις δεν τιμωρείται, στο Internet εμφανίζονται φονταμενταλιστές Ισλαμιστές και αρχίζουν να τα χώνουν παντού. Άπειρα flame-wars ξεσπάνε παντού και η ελευθερία λόγου πάει κόντρα για πρώτη φορά στα συμφέροντα των μεγαλοεταιριών που βλέπουν τα κέρδη τους απο την Ανατολή να χάνονται μέσα σε μια άπνοια απο Μποϋκοτάζ.
  • Μέρα 20 – Η βόμβα σκάει. Για λίγη, σχετικά, ώρα, ένα βιντεάκι απο προσχεδιασμένο φόνο “δυτικού άπιστου” με φρικτό τρόπο, ανεβαίνει σε μια σελίδα. Το link χάνεται σχεδόν αμέσως αλλα όχι πριν το τραβήξουν οι γρήγοροι του δικτύου. Μέσα σε μια μέρα κυκλοφορεί παντού σε άπειρα ονόματα. 10.000 diggs. – Οι ΗΠΑ λένε : “Έλατε ρε παιδιά…”
  • Μέρα 23 – Η Ευρώπη απειλέι με εμπάργο, Οι Άραβες λένε “Θα μας κλασετε, εμείς έχουμε τα πετρέλαια”. Και κάπου εδώ ξεκινάει το μεγάλο κατρακύλημα.

Μετά απο εδώ δεν έχω ιδέα τι μπορεί να γίνει, αλλα χαμός σίγουρα.

Τωρα ξέρετε.

Εαν γίνει να θυμάστε οτι εγώ το είπα πρώτος…διατηρώ πνευματικά δικαιώματα για να βγάλω βιβλίο..με DRM παρακαλώ.

Νοστράδαμος…ΧΑ!

Πλάκα πλάκα, σε έναν τέτοιον πόλεμο πώς θα αντιδρούσε ο δυτικός κόσμος; Τουμπεκί γιατι δεν έχουμε πετρέλαιο ή τι; Μάλλον τουμπεκί