Πολύ Λάρισσα

Την Παρασκευή, περνώντας τυχαία απο την Ναβαρίνου (αφότου έψαχνα για εισιτήρια και μετά βαριόμουν να κλειστώ σπίτι) πέτυχα τον Αντώνη, τον κοντάρο-sensei, ο οποίος καθόταν με 2 όμορφες κοπελίτσες απο την Λάρισσα, την Χρύσα και την Γιούλη.
Έκατσα λιγάκι μαζί τους αλλα όχι πολύ ώρα γιατι ήθελα να πάω σπίτι να ασχοληθώ με την python (μαλακία τελικά γιατι απλά έκατσα να παίζω παιχνίδια μέχρι τις 1)

Την άλλη μέρα, το Σάββατο δηλαδή, με πήρε τηλέφωνο ο Αντώνης ο οποίος βρισκόταν στην Ναβαρίνου μαζί με τις κοπέλες και μου είπε να πάω να τους βρώ.
Η μέρα, παραδόξως ηταν υπέροχη. Πολύ ζεστή και καθαρή. Ό,τι πρέπει για κονταρο-εξάσκηση δηλαδη.
Αυτοί ήταν ήδη εκεί κατα τις 4 που πήγα και τους βρήκα και τελικά κάναμε κονταριές μέχρι τις 9 η ώρα. Κατα τη διάρκεια μαζέψαμε αρκετό πλήθος απο παιδιά που καθίσανε μαζί μας. Άλλοι έτσι χύμα και μερικοί που ξέρανε διάφορα άλλα ζογκλερικά (μπάλες, flowesticks).
Πολύ χαβαλές γενικά.

Κατα τις 10, το διαλύσαμε καθώς οι κοπέλες έπρεπε να πάνε να βρούνε κάτι Λαρισσαίους αλλα δεν γουστάρανε. Υποτίθεται θα λείπανε για κάνα μισάωρο αλλα τελικά έγινε μιαμισάωρο.
Εγω απο την άλλη πήγα απο το σπίτι για να αφήσω το κοντάρι και να χαλαρώσω λίγο και γύρισα μετά απο 1 ωρίτσα.

Βρήκα τον Αντώνη να κάθεται μόνος του και περιμέναμε τις κοπέλες, οι οποίες ήρθαν και ξαναφύγαν για να αλλάξουν. Περιμέναμε μια φίλη του Αντώνη για να πάμε σε ένα πάρτυ αλλα αποδείχτηκε πολύ ακριβό και δεν ακολούθησα. Αντιθέτως βρέθηκα με την Λίλα αφότου με πήρε τηλέφωνο (πράγμα που μου φάνηκε εξαιρετικά περίεργο) και τελικά πήγαμε απο το κουρδιστό πορτοκάλι μια βόλτα.

Βρήκε γκόμενο λοιπόν. Δεν πειράζει, πάμε γι’ αλλα.

Μετά απο συννενόηση με την Χρύσα, που ούτε αυτή πήγε μαζί με τον Αντώνη στο “Lido”, πήγαμε και τις βρήκαμε στο Fun-Key μαζί με την Λίλα (που της είχα εξηγήσει οτι μου άρεσε η Γιούλη, και ήθελε να την γνωρίσει).
Καθίσαμε μαζί τους και σιγά σιγα έπαιρνα την εντύπωση οτι με γούσταρε η Χρύσα μιας και έτεινε να μου ποιάνει το χέρι και τέτοια πράγματα.
Τις πείραζα και τις 2 αλλα πιο πολύ ανταπόκριση έβλεπα απο την μεριά της Χρύσας, συνέχιζα όμως να επιμένω με την Γιούλη ωσπου σε μια φάση όντως μου έποιασε το χέρι και μετά, όταν ακούμπησα πάνω της με την πλάτη, ανταποκρίθηκε όπως περίμενα.

Παρ’ολ’αυτά, όταν βγήκαμε έξω ήταν πιο ψυχρή. Ίσως να είναι ντροπαλή, δεν ξέρω, αλλα τσαντίσικα. Δηλαδη, εντάξει, ποιανόμαστε χεράκι-χεράκι μέσα στο Fun-Key και απ’εξω δεν μπορεί να συνεχιστεί;
Τέλος πάντων, η νύχτα τελείωσε χωρίς φιλί.
Η Λίλα πιστεύει οτι πάει καλά το θέμα, αλλα εγώ δεν είμαι τόσο σίγουρος.

Το Βράδι είδα την Γιούλη στο όνειρο μου.

Την Κυριακή είχαμε κανονίσει να βρεθούμε για κοντάρι πάλι αλλα άλλαξε ο καιρός και ο Αντώνης είχε πάει και για καφέ με μία άλλη φίλη του. Οπότε έστειλα μήνυμα στην Γιούλη και την βρήκα στο Bolivar μαζί με την Χρύσα και ένα άλλο παιδί.
Πάλι ήταν σχετικά ψυχρή αλλα με κοίταζε με αυτά τα πανέμορφα μάτια της και τρελαινόμουν. Τελικά αλλάξαμε 4 φορές τραπέζι γιατι μία κρύωνε η Γιούλη, μία βαριόταν ο Άρης (το άλλο παιδί) και μία ήρθαν κάτι φίλες των κοριτσιών. Σε μια φάση, αφότου είχε φύγει ο Άρης, βαρέθηκα και ‘γω, και πήγα να βρώ την Ειρήνη που είχε καθίσει στο Snob (Ωραίο μαγαζάκι btw).

Τελικά δεν ξέρω τι θα γίνει με την Γιούλη. Εμένα μ’αρέσει πολύ αλλα δεν ξέρω τι συμβαίνει στο μυαλό της. Φαντάζομαι οτι κλασσικά, δεν ξέρει θέλει οπότε προσπαθώ να μην ασχολούμαι.
Τώρα ξέρω οτι θα είναι εδώ μέχρι και σήμερα αλλα εαν δεν κάνει τον κόπο να με πάρει κανα τηλέφωνο, εγώ δεν πρόκειται. Άλλωστε έχω και προετοιμασίες να κάνω.

Δωρεάν

Ο ανοιχτός κώδικας είναι ένα εναλλακτικό του καπιταλισμού

Ο ανοιχτός κώδικας (Open Source) προμηθεύει την βάση για μια μη-αγοραστική, μη-κρατική εναλλακτική οικονομία που προωθεί την οικολογία, δικαιοσύνη και την ανθρώπινη δημιουργικότητα. Αυτή η επισκόπηση, πρώτα δημοσιευμένη στο περιοδικό Red Pepper θα πρέπει να είναι ενδιαφέρον σε όλους τους ακτιβιστές.

Δωρεάν (αρχικός τίτλος: Free as in free beer)

Εάν πάρω τον εαυτό μου σαν παράδειγμα, οι τελευταίοι που ακούνε για το ελεύθερο ή ανοιχτού κώδικα λογισμικό (Open Source Software), είναι οι ακτιβιστές και οι συγγραφείς. Παρ’ όλ’ αυτά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι άτι πολύ μεγάλο και αρκετά ριζοσπαστικό διαδραματίζεται, το οποίο πιέζει της μεγαλοεταιρίες όσο και οι αντί-καπιταλιστικές διαδηλώσεις που ξέσπασαν μετά το Seattle.

Ξεκίνα τον ηλεκτρονικό υπολογιστή σου, μπες στο διαδίκτυο και, αναγκαστικά, θα χρησιμοποιήσεις ένα browser (περιηγητή) για να δεις την σελίδα που θέλεις. Το ενενήντα τοις εκατό των Η/Υ, έρχονται προ-εγκατεστημένα με τον Internet Explorer, οπότε όταν αγόρασες τον προσωπικό σου Η/Υ, ένα ποσοστό του κόστους πήγε στον Bill Gates.

Και όμως, περιηγητές ανοιχτού κώδικα, όπως ο Firefox, μπορούν να κατεβαστούν από το Internet.χωρίς κόστος και είναι γενικά αποδεκτό ότι κάνουν καλύτερη δουλειά από τα αγορασμένα προϊόντα. Το OpenOffice, ένα δωρεάν πακέτο προγραμμάτων γραφείου με σχεδόν 50 εκατομμύρια downloads, κάνει περισσότερα από τους εμπορικούς ανταγωνιστές του.

Το κίνημα του Open Source παράγει προγράμματα, σχέδια και ένα συνεχώς αυξανόμενο φάσμα από διάφορες μορφές πληροφοριών που αναπτύσσονται, διαδίδονται και συνεχώς βελτιώνονται.

Αυτά που λέω δεν είναι μόνο για τους “κομπιουτεράδες” (σσ. Κοινώς Geeks) . Ο Ράσμους Νίελσεν, ένας Δανός ειδήμονας της Μηχανογράφησης παρήγε την Vores Oel ή σε μετάφραση: “Η Μπύρα μας”` μια συνταγή που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και να προσαρμοστεί από οποιονδήποτε.

Αντιστεκόμενος στον Carlsberg ο οποίος κατοχύρωσε τα πνευματικά δικαιώματα της συνταγής toy για να αποτρέψει το…”κλέψιμο” της, η φιλοσοφία του ανοιχτού λογισμικού επέτρεψε στους Δανούς να αποκαταστήσουν την αλκοολούχα κληρονομιά τους.

Η Vores Oel λοιπόν, στα λόγια του διάσημου μπεκρή και πρωτοπόρου του ελεύθερου κώδικα, Richard Stallman, είναι “Ελεύθερη αλλά όχι δωρεάν” (“Free as in freedom, not free as in free beer”). Αυτό σημαίνει ότι εάν ένα μικρό ζυθοποιείο ξεκινήσει να φτιάχνει Vores Oel, μπορεί να πουλήσει την μπύρα αλλά όχι την συνταγή.

Έμαθα για το Οpen Source μόλις μερικές μέρες αφότου τελείωσα το βιβλίο μου για τον αντί-καπιταλισμό, Babylon and Beyond, έριξα μια ματιά στους υπολογιστές της δουλειάς και τους βρήκα όλους συνδεμένους στο Internet με τον Firefox. Μαθητές και συνάδελφοι που οι ικανότητές τους στον Η/Υ, δεν ξεπερνούν τα email και τον περιήγηση του ιστού, είναι όλοι δεινοί υποστηρικτές του λογισμικού ανοιχτού κώδικα.

Αν και η ορολογία είναι αμφισβητούμενη, το ανοιχτό/ελεύθερο λογισμικό είναι βασισμένο σε δύο κύριες τακτικές. Πρώτον, τα πακέτα πληροφοριών διατίθονται χωρίς κόστος αν και καμία φορά, χρήματα δημιουργούνται μέσω της παροχής συνοδευτικών προϊόντων ή υπηρεσιών. Ο Firefox διατίθεται από την Mozilla, η οποία παράγει έσοδα μέσω δωρεών στο Ίδρυμα Mozilla και συνεργασίες με εταιρικούς χρήστες.

Η συμμετοχική παραγωγή είναι το δεύτερη μοτίβο κλειδί. Οι χρήστες ενθαρρύνονται να προσαρμόσουν και να αλλάξουν τα προϊόντα – μια προσέγγιση στην οποία στηρίζεται η ανάπτυξη του ίδιου του παγκόσμιου δικτυακού ιστού. Ο Tim Berners-Lee, ο οποίος είναι ένα από τα δύο άτομα στα οποία αναγνωρίζεται ευρέως η εφεύρεση του διαδικτύου, συνδύασε προ-υπάρχων λογισμικό για να το δημιουργήσει και επέμενε να βασιστεί σε χρήση χωρίς πληρωμή ώστε να αναπτυχθεί γρήγορα.

Παρότι ο Bill Gates θεωρείται ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο, ο παγκόσμιος ιστός, στον οποίο βασίστηκε μεγάλο μέρος της περιουσίας του, δημιουργήθηκε δωρεάν. Αυτό το περίεργο παράδοξο παρουσιάζει ένα παζλ για τους συμβατικούς οικονομολόγους και δείχνει ότι μια πολύ διαφορετική ιδέα της οικονομίας είναι εφικτή.

Οι οικονομολόγοι μπλέκονται σε κόμπους προσπαθώντας να εξηγήσουν το φαινόμενο του Open Source. Με λίγα λόγια, και για να αποφύγω περίπλοκες εξηγήσεις, οι παραδοσιακή καπιταλιστική οικονομία θεωρεί την απληστία αγαθή ή αλλιώς, σωστή. Εάν ο Tim Berners-Lee χρέωνε για κάθε κλικ στον παγκόσμιο ιστό, θα είχε πριν από πολύ καιρό εξαγοράσει τον Bill Gates και θα είχε χτίσει το πρώτο εξοχικό στο φεγγάρι.

Η κατανόηση του γιατί αυτά τα πράγματα συμβαίνουν δωρεάν, είναι πολύ δύσκολη για μια σχολή σκέψης η οποία θεωρεί ότι όλα κινούνται λόγο της υλιστικής πλεονεξίας.

Η κατασκευές του ανοιχτού κώδικα όμως, δημιουργούνται από ανθρώπους μόνο και μόνο για την αυτό-ικανοποίηση τους. Οι “σπασίκλες” των υπολογιστών δεν σκέφτονται «Πρώτα η καριέρα» αλλά δουλεύουν για την απλή πώρωση του να δημιουργήσουν κάτι καινούργιο ή απλά να στρώσουν μερικά κολλήματα στο πρόγραμμα του φιλαράκου τους.

Η Wikipedia, η δικτυακή εγκυκλοπαίδεια, είναι γραμμένη, επεξεργασμένη και διαθέσιμη δωρεάν. Τα άρθρα της δεν έχουν ονομασμένους συγγραφείς οπότε ακόμα και η δόξα δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ο σκοπός των ατόμων που συγγράφουν. Ο κόσμος απλά ασχολείται για την ικανοποίηση του να κάνει ακριβώς αυτό.

Κάποια πιο συμβατικά οικονομικά οφέλη αναδύονται από αυτό. Η ανάπτυξη του ελεύθερου λογισμικού κατεβάζει τα εργατικά κόστη και βοηθάει στο να πολιορκηθούν μονοπώλια όπως της Microsoft, κερδίζοντας για τον ανοιχτό κώδικα, συμμάχους μεταξύ των δεξιών ελευθεροφρόνων. Έχει κερδίσει την υποστήριξη τους λόγω αυτού που ο νομικός θεωρητής Yochai Benkler ονομάζει κοινωνικό συμμερισμό ( Social Sharing ).

Το περιοδικό The Economist, σε μια κίνηση σχεδόν όσο απρόβλεπτη όσο το να προσηλυτισθεί ο George Bush στον Σουφισμό, παραδέχεται ότι ο κοινωνικός συμμερισμός είναι μια εντελώς καινούργια μορφή οικονομίας η οποία λειτουργεί χωρίς την Αγορά και το Κράτος.

Αυτό έχει και προφανείς προοδευτικούς υπαινιγμούς. Η ‘Ελεύθερη’ Αγορά είναι στην πραγματικότητα χτισμένη στην αρχή της περίφραξης – το να μετατρέπει τους, προηγουμένως κοινόκτητους και ελεύθερους πόρους σε αγοράσιμα αγαθά. Αυτή είναι μια διαδικασία που μπορεί να παρατηρηθεί, σε μια από τις πιο στυγνές καταστάσεις της σήμερα, με τη μορφή των μεγαλοεταιριών οι οποίες προσπαθούν να πατεντάρουν τους φυσικούς φυτικούς σπόρους ώστε οι αγρότες οι οποίοι τους χρησιμοποιούσαν μέχρι τώρα δωρεάν, να αναγκάζονται να τους αγοράσουν – μια διαδικασία που οδηγεί στην οικονομική ανάπτυξη από την μία και στην φτώχεια και περιορισμούς της ελευθερίας από την άλλη. Μια παρόμοια κατάσταση επικρατεί και στο λογισμικό των υπολογιστών όπου η ικανότητα για δημιουργική συμμετοχή δεσμεύεται από την περίφραξη του προγραμματιστικού κώδικα σαν πνευματική ιδιοκτησία των εταιριών.

Το Open Source προκαλεί αυτή την προσέγγιση και επαναφέρει τα προγράμματα σε κοινή ιδιοκτησία. Αυτό όμως μόνο καινούργια ιδέα δεν είναι. Κοινοκτηματικά πολιτεύματα, οπού οι τοπικές κοινωνίες μοιράζονται την χρήση της κοινής γης, υπάρχουν διάσπαρτες στην ιστορία. Σε αυτές, ένας πόρος μπορούσε να δανειστεί και να χρησιμοποιηθεί από οποιονδήποτε εφόσον το επέστρεφε στην αρχική του κατάσταση. Με τον ανοιχτό κώδικα, αυτό που επιστρέφεται είναι πάντα πιο βελτιωμένο απ’ ότι ξεκίνησε.

Οι προσπάθειες να δημιουργηθεί κάτι δωρεάν, να διαμοιραστεί και να χρησιμοποιηθούν οι πόροι για να εξυπηρετήσουν την κοινωνία θα αντιστέκονται πάντα από τις μεγαλοεταιρίες οι οποίες αναγκαστικά προσπαθούν να προωθήσουν ανανεώσιμη περίφραξη. Το μη-εταιρικό ιδεώδες όμως είναι ότι η ελεύθερη χρήση των παραγωγικών πόρων θα διευκολύνει την δημιουργία μια κοινωνίας η οποία θα είναι και οικολογικά βιώσιμη αλλά και ισότιμη, βασισμένη στην εθελοντική συμμετοχή παρά στην προστακτική.

Το μέλλον λοιπόν της ριζοσπαστικής πολιτικής είναι αναπόφευκτα δεμένο με τον αγώνα για μια Open Source και ελεύθερης κοινωνίας. Μια μέρα, οι απόγονοι μας ίσως μένουν κατάπληκτοι που οι παππούδες τους συνήθιζαν να εργάζονται για το χρήμα και όχι για την ευχαρίστηση και την αναγκαιότητα.

Ο Derek Wall διδάσκει Ριζοσπαστική Πολιτική Οικονομία (Radical Political Economy) στο κολέγιο Goldsmith του Λονδίνου. Είναι ένας οίκο-σοσιαλιστής με κύρος και πρόσφατα έκδωσε το Babylon and Beyond: The Economics of Anti-Capitalist, Anti-Globalist and Radical Green Movements, Pluto. 2005. http://www.plutobooks.com/

Το αρχικό κείμενο αυτό το βρήκα εδώ

Global Personality Test

Interesting. It got me down prettu accurately.

Advanced Global Personality Test Results

Extraversion |||||||||||||||| 70%
Stability |||||||||||||||||||| 83%
Orderliness |||| 20%
Accommodation |||||||||||| 50%
Interdependence |||||||||||||||||| 76%
Intellectual |||||||||||| 50%
Mystical |||||||||||| 43%
Artistic |||||| 30%
Religious || 10%
Hedonism |||||| 30%
Materialism |||||||||||| 43%
Narcissism |||||||||||||| 56%
Adventurousness |||||||||||||||| 63%
Work ethic |||||| 30%
Self absorbed |||||||||||||||| 63%
Conflict seeking |||||||||||||| 56%
Need to dominate |||| 16%
Romantic |||||||||| 36%
Avoidant |||||| 23%
Anti-authority |||||||||||||||| 70%
Wealth |||| 16%
Dependency |||||||||| 36%
Change averse |||||| 23%
Cautiousness |||||||||| 36%
Individuality |||||||||||||| 56%
Sexuality |||||||||||||||||||| 83%
Peter pan complex |||||||||||||||| 63%
Physical security |||||||||||||||||||| 90%
Physical Fitness |||||||||||||||| 64%
Histrionic |||||||||||||| 56%
Paranoia |||||| 30%
Vanity |||||||||||||||| 63%
Hypersensitivity |||||||||||| 43%
Female cliche || 10%

Take Free Advanced Global Personality Test
personality tests by similarminds.com

Stability results were high which suggests you are very relaxed, calm, secure, and optimistic..

Orderliness results were low which suggests you are overly flexible, improvised, and fun seeking at the expense too often of reliability, work ethic, and long term accomplishment.

Extraversion results were high which suggests you are overly talkative, outgoing, sociable and interacting at the expense too often of developing your own individual interests and internally based identity.

trait snapshot:
messy, disorganized, social, tough, outgoing, rarely worries, self revealing, open, risk taker, likes the unknown, likes large parties, makes friends easily, likes to stand out, likes to make fun of people, reckless, optimistic, positive, strong, does not like to be alone, ambivalent about chaos, abstract, impractical, not good at saving money, fearless, trusting, thrill seeker, not rule conscious, enjoys leadership, strange, loves food, abstract, rarely irritated, anti-authority, attracted to the counter culture

Φόροι

Μόλις μου ήρθε μια τρελή ιδέα.

Τι θα γινόταν εαν κάθε άτομο μπορούσε να διαλέξει που θα πήγαιναν τα χρήματα που έδινε σε φόρους; Με κάποιο τρόπο για να το παρακολουθήσει δεν θα έκανε την Δημοκρατία πιο δημοκρατική;

Πες δηλαδή οτι έχω να πληρώσω 500 ευρώ σε φόρους. Δηλώνω λοιπόν κάπου οτι θέλω:

  • 30% να πάει στην εκπαίδευση
  • 20% να πάει στην υποδομή της πόλης μου
  • 0% να πάει στην Eurovision
  • 10% να διατεθεί για δημόσια θεάματα

κλπ…

Τώρα σκέψου ένα σύστημα που μέσω δικτύου θα μπορεί κάθε εργαζόμενος να κάνει αυτόματα τις επιλογές του. Εδω πιστεύω οτι θα πρέπει να υπάρχει απόλυτη διαφάνεια, δηλαδή οι επιλογές που κάνει ο κάθε πολίτης θα πρέπει να είναι δημόσια αναγνώσιμες ωστε να μπορεί να υπάρχει έλεγχος, απο οποιονδήποτε, για τυχών παρσπονδίες απο αυτούς που έχουν τον τελικό έλεγχο των πόρων (με λίγα λόγια, να μην δηλώνω εγώ οτι θέλω το 30% να πάει στην παιδεία και τελικά να πάει το 20%)
Μετά θα πρέπει να μπορεί ο καθένας να δεί πόσα χρήματα τελικά διατίθονται στον συγκεκριμένο κλάδο και που πηγαίνουν.

Πχ, εαν λέμε για την παιδεία έχουν μαζευτεί 1000 ευρώ (λέμε τώρα). Τα 500 πάνε για μισθούς εργαζομένων. Τα 100 για διατήρηση των σχολικών χώρων. Τα 100 για άνοιγμα νέων χόρων, τα 100 για έρευνα & ανάπτυξη κλπ. (πάλι μιλάω γενικά εδώ). Έτσι θα μπορεί ο οποιοσδήποτε να παρατηρήσει που διατίθονται τα χρήματα ωστε να μην υπάρχει κανένας φόβος οτι χρησιμοποιούνται κάπου που δεν επιλέχτηκε.
Επίσης Θα πρέπει, όχι μόνο να λέει γενικά που πηγαίνουν τα χρήματα, αλλα όποιος θέλει περισσότερες λεπτομέρειες να μπορεί να τις έχει. Πχ:

Σύνολο Πόρων: Α ευρώ

Δημιουργία 4 Σχολείου Κολοπετινίτσας: Χ ευρώ
1000 εκπαιδευτικοί 1 χρόνου x Ψ ευρώ το μήνα = 1000Ψ το μήνα.

Διαθέσιμοι πόροι για ανάπτυξη
Α-(Χ+1000Ψ+…)
(Καλά εδώ θα λέει το τελικό αποτέλεσμα μόνο)

κλπ.

Οπότε έχουμε ένα σύστημα στο οποίο ο ίδιος ο πολίτης αποφασίζει τι είναι πιο σημαντικό γι’αυτον και μπορεί ανα πάσα στιγμή να ελέγξει τι συμβαίνει με τα χρήματα που διαθέτει, υποτίθεται, για την καλυτέρευση της ζωής του.

Φυσικά όλο αυτό το σύστημα προϋποθέτει οτι όλος ο κόσμος θα έχει πρόσβαση και διάθεση νανει αυτές τις κινήσεις. Η απάθεια είναι ο εχθρός μας.
Η σωστώτερη λύση θα ήταν να είναι απαραίτητο να γίνει τουλάχιστον μία φορά (οι ρυθμίσεις θα διατηρούνται εφόσων δεν αλλαχθούν). Ακόμα και τα στα άτομα τα οποία δεν είναι γνώριμα με υπολογιστές, θα έπρεπε να μπορούν να κατευθυνθούν σε ειδικά σημεία ωστε να τους βοηθήσουν ειδικοί. ‘Η μια άλλη λύση είναι το κάθε άτομο να μπορεί να ψηφίσει και για το πώς να διατεθούν τα χρήματα τα οποία δεν έχουν ταξινομήσει οι “ιδιοκτήτες” τους και να χρησιμοποιείτω ο μέσος όρος των ψήφων. Αυτό ίσως να χρησιμεύσει και σαν έξτρα καταλύτης για αυτούς που δεν βαριούνται να ασχοληθουν. Ποιός άλλωστε θέλει να ξέρει οτι άλλοι διαχειρίζονται τα χρήματα του.

Αυτά για την ώρα

Παυλιδοτέστ

Έκανα το τεστ του Παυλίδη σήμερα και περιμένω τα αποτελέσματα. Περιλαμβάνει ενα τεστ στον υπολογιστή όπου ακολουθείς με τα μάτια μια κουκκίδα και μετά διαβάζεις ένα κείμενο αλλα πρέπει να κάθεσαι ακίνητος.

Η μαλακία είναι οτι επειδή η καρέκλα ήταν για παιδιά, δεν με βόλεβε και αποφάσισα να καθίσω στις μύτες των ποδιών μου. Δεν έκατσα όμως σωστα και στην μέση περίπου άρχισα να πονάω και προσπαθούσα να στηρίξω το βάρος μου απο το τραπέζι με το χέρι μου. Φοβάμαι οτι επειδή σκεφτόμουν τον πόνο μπορεί να άλλαξα το αποτέλεσμα.

Μετά καθίσαμε σε ένα τραπέζι και κάναμε ένα, απ’ότι κατάλαβα, IQ test. Αν και είχε μερικές ερωτήσεις γνώσης, μου φάνηκε αρκετά καλό. Τώρα δεν ξέρω κατα πόσο είναι κατάλληλο για ενήλικες αλλα τέλος πάντων. Απ’οτι φάνηκε τα πήγα αρκετά καλα.

Μίλησα με τον Τσολάκη σήμερα το βράδυ. Τον πήρα να τον ρωτήσω εαν ο πατέρας μου είχε δυσλεξία ή διάσπαση προσοχής και μου είπε οτι δεν είχε τέτοια προβλήματα αλλα αναρωτιέμαι κατα πόσο μπορούσε να το προσέξει. Όταν του ανέφερα τις σκέψεις μου για το [tag]ADD[/tag] μου είπε οτι απλά δεν έχω προσπαθήσει αρκετά.
Προσπάθησα να του εξηγήσω οτι δεν είναι οτι δεν προσπαθώ αλλα οτι δεν μπορώ και οτι συνέχεις αποσπούνται οι σκέψεις μου αλλα δεν φάνηκε να πείθεται. Τουλάχιστον ήξερε τον Παυλίδη και είπε οτι μπορεί να τον πάρει τηλέφωνο να μιλήσουν. Ελπίζω να μην το δει ο Παυλίδης σαν κάποιο είδος “μέσου”. (Αλλα τι μέσο, αφού έχει ήδη συμφωνήσει να με δει)

Διάβασα και αρκετά αυτές τις 2 μέρες για αυτό το θέμα, και να φανταστείς οτι ξεκινησε η όλη ιστορία απο την προσπάθεια μου να βρώ tips για το την μικρή διάρκεια προσοχής μου που δεν μπορώ να ξεπεράσω. Τελικά, αν είναι όπως δείχνουν τα πράγματα, είναι πιο σημαντικό και έξω απο τα χέρια μου, και νιώθω και λίγο ευθυνόφοβος που το λέω αυτο. Σαν να ψάχνω για λόγους ωστε να ρίξω την ευθύνη αλλού.
Απλά απο ένα σημείο και μετά…δεν ξέρω…τόσα πράγματα έχω ξεκινήσει και έχω παρατήσει στην μέση, απλά δεν είναι λογικό να μην μπορώ να συνεχίσω τίποτα ως το τέλος. Ακόμα και εγώ έχω σιχαθεί αυτήν την πτυχή του εαυτού μου…

Τώρα περιμένω την Παρασκευή. Είμαι και περίεργος να δω τι IQ έχω τελικά (ελπίζω όχι ραδικιού). Στο μυαλό μου έρχονται όνειρα απο ξεπέραση του προβλήματος αυτού και μετά μια super εκτίναξη καριέρρας…όνειρα θερινής νυκτώς δηλαδή.

Αρρώστεια

Καιρό είχα να περάσω τέτοια επιδρομή ιών στον υπολογιστή μου. Μιλάμε για καιρούς Dir/2 και Jerusalem. Πως την πάτησα έτσι τώρα, δεν έχω ιδέα.

Χθες άνοιξα το windows partition για να παίξω galactic civilizations (αργότερα γι’αυτο) και κολλούσε το σύμπαν. Βρε τι γίνεται, απο ‘δω απο ‘κεί…τίποτα.
Σε μία φάση το πήρα χαμπάρι τι παίζεται και άρχισα να προσπαθώ να βάλω antivirus.

Το Symantec που είχα σε μια γωνία αποθηκευμένο ακριβώς για τέτοιες φάσεις, τα είχε παίξει (είχε κολλήσει και αυτό ιό) και το Bitdefender που κατέβασα για να scanάρω απο το Ubuntu δεν έβρισκε τίποτα.
(Δοκίμασα και το online scan της Trend αλλα στο ubuntu δεν του άρεσε το Java-VM και στο knoppic 4 crashαρε ο firefox)

Σαν τελική λύση δοκίμασα το Kapersky (ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων) το οποίο, ευτυχώς δούλεψε μια και το κατέβασα απο ubuntu και το έκαψα σε cd πριν το εγκαταστήσω σε safe mode. Και βρήκε πράμα…αν βρήκε λέει…

1 στα 10 αρχεία ιός, μιλάμε πανικός. Δεν είχε μείνει .exe για .exe αμόλυντο (εκτώς, παραδόξως, απο το Firefox) και έκανε και 10 μέρες scan. Πήγα για μπάνιο, τελείωσα, τίποτα, εκεί αυτό. Στο τέλος το ακύρωσα, και του έδωσα να scannαρει μόνο windows, προγράμματα και το παιχνίδι. Ευτυχώς αυτό τελείωσε γρήγορα και μπόρεσα να παίξω…μετά απο 4 ώρες.

Θα έδινα scan το βράδυ αλλα μόλις βγήκα απο το παιχνίδι κατά τις 3πμ, το kapersky δεν υπήρχε πουθενά. Ξαναεκτελώντας το δε, δεν άνοιγε καν και έλεγε να κάνω επανεγκατάσταση. Οπότε το παράτησα και πήγα για ύπνο. Το πρωι, πριν φύγω για δουλειά προσπάθησα να δώσω ένα reinstall στα γρήγορα αλλα δεν γούσταρε και τώρα προβλέπω επανεγκατάσταση *grumble* *grumble* των xp.

Religion

Now This is interesting…

You scored as Satanism. Your beliefs most closely resemble those of Satanism! Before you scream, do a bit of research on it. To be a Satanist, you don’t actually have to believe in Satan. Satanism generally focuses upon the spiritual advancement of the self, rather than upon submission to a deity or a set of moral codes. Do some research if you immediately think of the satanic cult stereotype. Your beliefs may also resemble those of earth-based religions such as paganism.

atheism
 
71%
Satanism
 
71%
Paganism
 
71%
agnosticism
 
63%
Buddhism
 
50%
Judaism
 
25%
Christianity
 
21%
Islam
 
17%
Hinduism
 
8%

Which religion is the right one for you? (new version)
created with QuizFarm.com

I thought I was more of an agnostic. In the end, I had to use a tiebreaker and because I chose the more egoistical choice (I trust in my own strength most of all) rather than the more atheistic (All life organisms were created by random process) I was labeled as a Satanist but with a tie for Atheism and Paganism.

I still call myself an atheistic agnostic though.

Μααας γάμησε…

Μετά την δουλειά χθες, πήγα μια βόλτα απο την Τσιμισκή 48-50 να δω λίγο την Νίκη. Αν και δεν μου είχε απαντήσει χθές που της είχα στείλει μήνυμα για μπύρα στο Stones, ήταν καταχαρούμενη που με είδε. Κατευθείαν φιλιά και αγκαλιές.

Μετά τον Φωκά πήγαμε μία βόλτα να φάμε λίγο πλαστικό (McDonalds) και μετά με έψησε να πάμε σπίτι της να γνωρίσω και την Τζουροβιτς.

Κορμάρα…

Αν και στην αρχή δεν μιλούσαμε ιδιαίτερα, είχε πολυ χαβαλέ ή φάση, μέχρι ένα σημείο δηλαδή. Ανακαλύψαμε οτι όχι απλά έχουμε το ίδιο ζώδιο, αλλα έχουμε και τον ίδιο ωροσκόπο. Αυτή γούσταρε που έκανα κοντάρι και εγώ ήθελα να δοκιμάσω LSD κάποια στιγμη και ίσως να είναι το κονε μου για αυτό.
Είχαν ανάψει και κάτι τρελούς μπάφους εκει μέσα και λέγαμε μαλακίες, ειδικά όταν ήρθε η Έλενη. Στον δεύτερο με πείσαν να κάνω και εγώ.
Το πρόβλημα ήταν όμως οτι είχα ραντεβού με τον Πάνο, την Δέσποινα και την παρέα της και το τσιγάρο το έκανα 45 λεπτά πριν το ραντεβού. Ντάξ, το πρώτο με έφτιαξε λιγάκι και έλιωσα στον καναπέ, το δέυτερο όμως ο μαλάκας τι το ήθελα;

Μιλάμε είχα γίνει χώμα (ωράιο χώμα όμως) και οι άλλες (Τζουροβιτς & Ελένη) με κοιτούσαν και χασκογελούσαν με την κατάντια μου. Πλάκα είχε, ειδικά μιας και χαιρόμουν με τον τρόπο που με κοίταγε η Τζούροβιτς. Έλα όμως που ήρθε η ώρα να φύγω και δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου…
Πήρα τηλέφωνο τον Πάνο να μου πουν που θα πάνε για να τους συναντήσω αλλα μετα απο μισή ώρα και ακόμα δεν μπορούσα να συνέλθω (είχαμε ραντεβού 9:45μμ).
Έφυγαν οι άλλες και έμεινα εγώ με την Νίκη η οποία είχε αρχίσει να ανησυχεί λίγο. Σηκώθηκα καθιστός προσπαθώντας να ξενερώσω λίγο. Τίποτα.
Έριξα λίγο νερό στο προσωπο μου. Τίποτα. Κάθομαι ξανα λίγο στον καναπέ και μου έρχεται αναγούλα. ‘Νιώθω οτι θα ξεράσω’ λέω και σκέφτομαι απο μέσα μου ‘Έλα ρε Κώστα. Κρατήσου, δεν είναι τίποτα’. Αρχίδια όμως, δεν πρόλαβα να τελειώσω την φράση μου και το νιώθω να έρχεται. Σηκώνομαι απο την θέση μου και κατευθύνομαι στον καμπινέ. Με το που άνοιξα την πόρτα μου βγήκε οπότε το τελευταίο μέτρο ουσιαστικά το πήδηξα και τα έβγαλα όλα (6 φορές).
Κάπως συνήλθα και προσπαθούσα να σταθεροποιηθώ. Πήγα μέσα πάλι με την Νίκη η οποία με ρώταγε εαν είμαι καλά, αλλα τι να της πώ; Δεν έβλεπε;

Anyway, κάθισα λίγο και έστειλα μήνυμα στον Πάνο οτι δεν θα πάω τελικα γιατι δεν είμουν καλα (Το αστείο είναι οτι μου είχε στείλει μήνυμα πιο πριν να μην αργήσω γιατι ήταν μόνος με 4 γκόμενες και ένοιωθε σαν πούστης που βγήκε με τις φίλες του) αλλα τι να του κάνω.
Άραξα λίγο ακόμα και μου έκανε και ένα καφέ η Νίκη μπας και συνέλθω αλλα με το που ήπια μια γουλιά…βουρ για τουαλέτα και τα έβγαλα όλα πάλι (τι σκατά έβγαζα δεν ξέρω, νόμιζα οτι θα βγάλω τα έντερα μου στο τέλος). Δεν ήμουν για να βάλω τίποτα στο στομάχι μου τέλος πάντων ξάπλωσα λιγάκι να ηρεμήσω και μου έφερε και η Νίκη μια κουβέρτα (Η καημένη είχε πεθάνει απο την ανησυχία της :), όλο με ρωταγε εαν είμαι καλα και μου έλεγε οτι με χάλασε το άγχος που είχα για το ραντεβού)

Τέλος πάντων, κοιμήθηκα εκεί και ξύπνησα κρυώνοντας να πάω στην δουλειά.
Τώρα είμαι με πολύ ευαίσθητο στομάχι το οποίο προσπαθώ να κετευνάσω.

Ελπίζω πάντως να ξαναδώ και να κάνω κάτι με την Τζούροβιτς.

Photobloggin'

Ουρίστε και μερικές φωτογραφίες που μου τράβηξαν αυτές τις ημέρες.
Ευτυχώς πέτυχα την Ηρώ στο Harley με την καινούργια της ψηφιακή. Οι πρώτες είναι απο εκει ενώ είμαι ντυμένος καρναβάλι. Υποτίθεται οτι είχα ντυθεί Van Helsing αλλα τελικά κατάντησα να μοιάζω πιο πολύ με τον Δράκουλα 🙂

Με την Χριστίνα.

Με την Ηρώ

Παραδόξως, την “ενδυμασία”, εαν και την σκέφτηκα τελευταία στιγμη (Πραγματικά. Μισή ώρα πριν βγώ) βγήκε σχετικά καλή, τουλάχιστον απ’οτι μου είπαν (στο 8-Ball, απο μια χαριτωμένη σερβιτόρα που με κέρασε και σφηνάκι no less)

Οι υπόλοιπες είναι απο την επόμενη Παρασκευη στο Dizzy οπου βγήκα με την Ηρώ και την Φωτεινή και κάναμε μαλακίες.


‘Μωρό μου, ξέρεις τι θέλω ε; ε; ε;’ *wink* *wink*
Γαμάτη φάτσα 🙂


Heavy!


Headbangin’

Ωραία πράγματα. Τώρα περιμένω να πάρω τις υπόλοιπες απο την Δώρα.