Καταραμένη Βαρεμάρα

Τελειώσα και το Neverwhere το Σάββατο (που παρεπιπτόντως είναι καταπληκτικό), αφ’οτου γύρισα απο το Final Destination, και την Κυριακή επήλθε η απίστευτη βαρεμάρα.

Χωρίς βιβλίο, χωρίος υπολογιστή, χωρίς μουσική, μόνο με το καμμένο MTV να παίζει κωλο-fakeality shows…πολύ χάλι μιλάμε.

Πάλι καλά που ξύπνησα κατα της 4 και δεν χρειάστηκε να βαρίεμαι όλη την ημέρα.

Κατα της 6μμ είχα βαρεθεί αρκετά οπότε την έκανα για πλατεία Zeil μπας και δω τίποτα ενδιαφέρον. Αφότου ξόδεψα 7 καταραμένα ευρώ για μια μακαρονάδα έφτασα στην πλατεία και χάζευα τα μπιχλιμπίδια. Σε μια φάση, όπως κατέβαινα προς (την παραλία; όχι δεν είναι Θεσσαλονίκη.) την λαχαναγορα, είδα κάτι Gothαδες να περπατάνε προς την ίδια κατεύθυνση με εμένα και είπα να τους πάρω στο κατόπι να δω που πάνε.
Αυτό αποδείχθηκε καλή κίνηση μιας και, αφότου έπαιξαν 10 λεπτά ποδόσφαιρο με ένα τενεκεδάκι (FFS δηλαδή.), κατέληξαν για λίγα λεπτά σε μια καφετέρια. Για να μην τα πολυλογώ. αποδείχθηκε οτι εκείνη την μέρα είχε Battle Of the Bands στις 8.

Είχε 10 έουρο είσοδο αλλά τα άξιζε. 8 μπάντες, 30 λεπτά η καθε μια και οι περισσότερες πολυ αξιόλογες (με τρανή εξαίρεση την πρώτη, την οποία ο τραγούδιστής χαντάκωσε εντελώς με την παραφονία του). Στο τέλος ψιλογνώρισα μερικούς απο τις τελευταίες μπάντες, που με είχαν προσέξει να κάνω headbangin’ και μου έποιασαν την κουβέντα. Δεν είπαμε πάρα πολλά διότι είμουν στην διαδικασία να απομακρύνω την ύπαρξη μου απο το μέρος, αλλα nevertheless είναι μια καλή αρχή μιας και μπορεί να τους ξαναπετύχω.

Monkey SuitΩρίστε και μια φωτό που πήρα με το καινούργιο νέο και αστραφτερό κινητό μου. Αυτή η μπάντα λεγόταν Monkey Suit (Ο Τραγουδιστής προσπάθησε να σιγουρέψει οτι θα τους θυμάμαι. Μπορώ να πω οτι πέτυχε.)
Ψιλοχάλι η ποιότητα αλλα τεσπά.

Τώρα το μόνο που μένει είναι να μπορέσω να διαβάσω τα φυλλάδια που πήρα ώστε να μπορέσω να δω πότε είναι ο επομενος γύρος του BotB.

Α, και να βρω τι να κάνω την υπόλοιπη εβδομάδα.