Καταραμένη Βαρεμάρα

Db0

Τελειώσα και το Neverwhere το Σάββατο (που παρεπιπτόντως είναι καταπληκτικό), αφ’οτου γύρισα απο το Final Destination, και την Κυριακή επήλθε η απίστευτη βαρεμάρα.

Χωρίς βιβλίο, χωρίος υπολογιστή, χωρίς μουσική, μόνο με το καμμένο MTV να παίζει κωλο-fakeality shows…πολύ χάλι μιλάμε.

Πάλι καλά που ξύπνησα κατα της 4 και δεν χρειάστηκε να βαρίεμαι όλη την ημέρα.

Κατα της 6μμ είχα βαρεθεί αρκετά οπότε την έκανα για πλατεία Zeil μπας και δω τίποτα ενδιαφέρον. Αφότου ξόδεψα 7 καταραμένα ευρώ για μια μακαρονάδα έφτασα στην πλατεία και χάζευα τα μπιχλιμπίδια. Σε μια φάση, όπως κατέβαινα προς (την παραλία; όχι δεν είναι Θεσσαλονίκη.) την λαχαναγορα, είδα κάτι Gothαδες να περπατάνε προς την ίδια κατεύθυνση με εμένα και είπα να τους πάρω στο κατόπι να δω που πάνε.
Αυτό αποδείχθηκε καλή κίνηση μιας και, αφότου έπαιξαν 10 λεπτά ποδόσφαιρο με ένα τενεκεδάκι (FFS δηλαδή.), κατέληξαν για λίγα λεπτά σε μια καφετέρια. Για να μην τα πολυλογώ. αποδείχθηκε οτι εκείνη την μέρα είχε Battle Of the Bands στις 8.

Είχε 10 έουρο είσοδο αλλά τα άξιζε. 8 μπάντες, 30 λεπτά η καθε μια και οι περισσότερες πολυ αξιόλογες (με τρανή εξαίρεση την πρώτη, την οποία ο τραγούδιστής χαντάκωσε εντελώς με την παραφονία του). Στο τέλος ψιλογνώρισα μερικούς απο τις τελευταίες μπάντες, που με είχαν προσέξει να κάνω headbangin’ και μου έποιασαν την κουβέντα. Δεν είπαμε πάρα πολλά διότι είμουν στην διαδικασία να απομακρύνω την ύπαρξη μου απο το μέρος, αλλα nevertheless είναι μια καλή αρχή μιας και μπορεί να τους ξαναπετύχω.

Monkey SuitΩρίστε και μια φωτό που πήρα με το καινούργιο νέο και αστραφτερό κινητό μου. Αυτή η μπάντα λεγόταν Monkey Suit (Ο Τραγουδιστής προσπάθησε να σιγουρέψει οτι θα τους θυμάμαι. Μπορώ να πω οτι πέτυχε.)
Ψιλοχάλι η ποιότητα αλλα τεσπά.

Τώρα το μόνο που μένει είναι να μπορέσω να διαβάσω τα φυλλάδια που πήρα ώστε να μπορέσω να δω πότε είναι ο επομενος γύρος του BotB.

Α, και να βρω τι να κάνω την υπόλοιπη εβδομάδα.

Sore Throat…again

Db01 Comment

Gawd Damnit!

Once again I get a sore throat without any reasonable excuse. I just woke up in the morning and my throat hurt and the next day I wake up and most of the back of my mouth is inflamed.

Gnnngh!

I wake up one hour earlier from the pain, and decide, what the hell, I’m going to start earlier so that I can find an all-night pharmacy and buy some Betadine.

I’d wish.

Not only were all the “Apotheke” (which is the word for pharmacy around here) closed at 7:30 when I was looking, but when I go on my lunch break, I found out they don’t have any Betadine (they have not even heard of it) but rather “Hexoral” which is supposed to be the same thing. So I buy one, in a spray and use it. It nearly chokes me and then hurts like a bitch in flames. And the worst is that it doesn’t seem to be making much of a difference. My throad is as inflamed as it was before, just in more pain.

And what the hell is the deal with the pharmacies around here? What is someone that needs a medicine urgently in the middle of the night to do? Lay down and die?

I fucking hate this sore throat business I’ve been having the last few years.

Crap TV

Db02 Comments

These last two weeks, since I’ve been missing my computer and since the only remotely english channel on the TV was MTV I have been watching that.

Ugh!

How, and by “How” I mean “How in the nine fucking circles of dante’s fuckin’ inferno” can people watch this humongous pile of steaming crap that passes as MTV these days? I mean, I turned the damn thing on hoping to watch a music video or something to pass the time until I got my PC back…
Music Videos? Hah!

From the total MTV programme, I would say that 5% is music videos…on a generous day.

50% is Adverts (mostly about mobile phones and mobile games and mobile flirt and other mobile shit)

5% is some absolutely horrible comedy series about a family of rich black people. Completely humorless.
40% is Fake Reality TV

*shudder*

Ohh, how horribly horrible are those reality shows. If you think Big Brother was bad, I challenge you to turn on MTV for 1 fucking tortuous hour.

First of all, they are completely, and I mean absolutely mind-numbingly obviously fuckin fake!

Let’s see what we have:

Pre-exhibit: So that I do not have to write this after every exhibit below, I’m going to state it here because it is the standard in every of those horrible shows. The dialogues are all pre-made and ready. They are not, at all, improvised or “real”. The persons have been instructed exactly when, how and what to say. In the worst case, they are given a generic guideline (Get angry here and curse here). This is unbelievably fuckin’ obvious.
On to the shows:

Exhibit a) NEXT: A “Fake-ality show” where a guy (Usually into bodybuilding, Surfing, Sport and other jock stuff), or a girl (Into R&B, Puppies, etc) will go on a short date with 5 people, one after the other. Each of those people will earn an amount of dollars equal to the time where they stayed on the date. If the original guy or gal gets bored she will shout NEXT and then the other person will come out. If he/she doesn’t then she will give a choice to the other person to either go on a second date or take the money.
Now, these 5 people that are in the “NEXT Bus” are almost always the same type. If the original actor (which is what he is. Or maybe I should say bad actor) is a guy, the girls will be (in almost the same order as well): Young/Immature girl (Rejected), Bad girl (Rejected), Cute Girl (Rejected), Normal (as in trendy/bland) girl (Accepted), Fifth girl (does not matter)
If the original actor is a girl, then it will have a Soft/Romantic guy (rejected), Dweeb (Absolutely rejected), Stupid guy (rejected within the first minute if possible), Normal guy (Accepted) and Fifth guy (Does not matter).
Other than the bad acting and the bad dialogue, they also go to completely stupid activity dates (Sheep Shaving? Cow Milking? Oh gawd!). How the HELL can people see this?

Alright alright, next one is…“I want to be me”
Now, unfortunately this is in German so I never really watched it until yesterday. From the generic outline and any english I managed to catch, the theme is about a guy or gal that wants to be himself (and incidentally want he wants to be is a totaly trendy, mainstream and accepted thing) but he cannot because he is not tall/thin/beautiful or whatever enough.
Now, this episode that I saw was about a very fat kid that wanted to be prom king.
You know what the show taught me?
You can be whatever you want to be if you put your mind into it…and have an NFL trainer, professional spa/swimming/yoga/singing lessons, you own song recording and all the judges paid off.

Yes, yes, it could be you!

– Intermission to allow me to puke –

Alright, moving right along we have “Sweet 16”

Oh the horror…

This show I particulary hate with a volcanicaly burning passion.
It is about a random girl (or sometimes a guy), who’s family incidentaly is stupid rich, and decided to give them a super sixteen birthday party. This usually involves a huge club, a lot of outrageously expensive clothes and a few guest musicians (most probably R&B, Rap or Emo Bands since they seem particulary eager to sell out for such crap)
I never really watched the show with any interest (except yesterday, where I looked at the screen once every five minutes) except from the stage where the 16 year old kids got into the R&B club and started crotch rubbing against each other.
I cannot fully explain the horror of this show unless you (poor sod) watch it yourself. What I hate most about it however is what it passes through to the viewer. “You fuckin’ pathetic mortal. You will be lucky to be invited to such a party by the un-fuckin-believably rich people having it, but don’t you dare be non-mainstream. R&B will be your king and master (emo bands are allows to bitch you aroung as well). You will never have such a party, unless your daddy can pay off MTV and buy the producers a new car.”
I also hated how the invitees loved the birthday girl that did them the honor of inviting them. And when the party girl got two, TWO, new cars, the people just loved it! GRRRR!

OK, ok, I’m going to stop now because I cannot spend the rest of my day here. I will just mention the names of some of these horrible shows fate has made me watch when bored.

“Pimp my ride”
I have been lucky enough to be chosen to have my car remade into something very cool. This is actually the least horrible show I saw.

“Date my Mom”
Random guy dates three moms and decides based on that which of the girls he will take on a date. Now other than the completely idiotic theme of this show, this also is fake. The final dialogue is so prepared that they even use a pre-determined drama pause!

“Parental Control”
Parents of a random guy or girl do not like her boy/girl-friend and turn to MTV. They each choose a candidate out of a dozen and their baby goes on a date with each. The original boy/girl-friend gets to watch the date on video. The date gets as sleazy as possible (so that the original boy/girl-friend get “upset”) and in the end the kid gets to choose between the two dates or the original boyfriend.
HOW FUCKIN STUPID AND FAKE CAN YOU FUCKIN’ GET?

There were some other fake-ality shows. But I want to leave.

Final advice. Do not watch MTV. There is nothing M about this TV. Only C.

Τζαμπανταν Site

Db0

Ωχ τι μου θύμησες τώρα.

Pentagon E.Π.Ε.

Η πρώτη εταιρία που μπόρεσα να βρω δουλειά (412 Έουρο το μήνα μπαρακαλώ μπολύ) μετά απο 10 μήνες μου ανέθεσε τον ρόλο του εταιρικού web designer μιας και δεν είχε πολύ δουλειά εκείνο τον καιρό (Αφότου ο μπάρμπα-Παντούλης είχε διώξει όλους τους πελάτες) και έπρεπε να “γεμίσω το οκτάωρο” . Πήρε χαμπάρι λοιπόν το αφεντικό ότι μπορώ να γράψω μια-δυο γραμμές html χωρίς να χρειάζομαι WYSIWYG editor και με έχωσε να του φτιάξω σελίδα με html & flash.

Εταιρική σελίδα για την ΟΕΒΕ ήταν, και το αποφάσισε αφότου τον έκραξαν με την πατάτα που τους είχε παραδώσει πιο πριν. Ε έκανα ότι μπορούσα ο κακομοίρης με τις ελάχιστες γνώσεις που είχα και κάνοντας juggle Web Design & Desktop Support. Καλούτσικο βγήκε αλλά δεν πρόλαβα να το τελειώσω μιας και απολύθηκα αφότου ζήτησα να πάρω αύξηση στα 550 έουρο. Αργότερα έμαθα οτι το πούλησε για 200 και μάλιστα άρχισε και μπιζνες στο εταιρικό web design (μπρρρ…)

Τώρα τι να πεις όταν μια επιχείρηση πιστεύει οτι με 200 ευρώ θα πάρει σοβαρή σελίδα. Θα πάει σε μια εταιρία σαν την Pentagon. θα μιλήσει σε κάποιον σαν τον Παντούλη (ο οποίος δέχεται να αναλάβει τα πάντα) και μετα, όταν η σελίδα του δεν θα κάνει τίποτα, θα νομίζει οτι είναι αχρείαστη και όχι οτι φταίει η τσιγκουνιά του.

10 χρόνια online

Db05 Comments

Μόλις τώρα συνηδειτοποίησα ότι αυτό το χρόνο έκλεισα 10 χρόνια διαδικτυακής ύπαρξης. Ξεκινώντας με ένα φτηνό 14.400 μοντεμάκι και ένα μήνα promotional σύνδεση στη forthnet αφότου ο Νίκος “Powerfull” (βλέπε “Powerfool”) μου είπε την αξέχαστη, και πολύ σωστή φράση “Θα είναι η καλύτερη αγορά που θα κάνεις ποτέ”…

KALI και adventurer’s guild/heaven/whatever (πως στο διάολο λεγόταν το forum του Τσουρινάκη στην compulink; Θυμάται κανείς;). Τότε σε καιρούς που όλα τα ενδιαφέρον πράγματα χρειαζόντουσαν πιστωτική. Ευτυχώς είχα το φιλαράκι να μου δανείσει τον κωδικό του για το KALI (Για όσους δεν ξέρουν, ένα απο τα πρώτα gaming nets το οποίου εξομοίωνε ένα δίκτυο IPX (LAN) μέσω TCP (Internet) για να μπορούμε να παίξουμε παιχνίδια που δεν γνωρίζαν τι εστί Internet (Βλέπε Duke Nukem 3D και Warcraft 2).
Ωραίοι καιροί. Ονόματα όπως Pioneer, Lanceril, Toufas, Gus και άλλοι πολλοί, μερικούς απο αυτούς ακόμα τούς έχω στο ICQ μου. Οι περισσότεροι έπαιζαν War2, εγώ Duke3D και είχα τον Gus να είναι ο μόνος που με νίκαγε σε normal πίστα (Μέχρι που τον βρήκα στο Quake 2 μπουάχαχα).
Η πρώτη συνάντηση μου με άτομα που γνώρισα απο το internet ωστε να πάμε στο Internet cafe (τότε δεν ήταν cafe) του Observer. Άντε πήγαινε απο Π.Φάληρο στην Αγ.Παρασκευή με λεωροφίο να λιώσεις 12 ώρες παίζοντας Duke3D και Τotal Annihilation (Παιχνιδάρα) multiplayer χωρίς 300 min ping.

Μεγάλη αλλαγή όταν πήρα το 33.600 modem, τώρα πια πάντα με “δανεισμένη” σύνδεση σε compulink ή όπουδήποτε άλλου μπορούσα να την τσιμπήσω (Απλά η compulink ήταν η μόνη που επέτρεπε το ίδιο username 2 φορές). Ακόμα και ΕΕΧΙ είχα ένα καιρό, δανεισμένη απο το φροντιστήριο μου.
Αυτοί ήταν οι καιροί που το KALI έχανε το prestige του μιας οι συνδέσεις μέσω TCP/IP γινόταν το status quο στα online παιχνίδια (Βλέπε Quake2) ή απλά υπήρχαν dedicated servers για αυτά τα πράγματα (Βλέπε Diablo στο battlenet και τα απίστευτα cheats). Ακόμα έπαιζα με τρελά ping αλλά για κάποιο λόγο το πήγαινα το καταραμένο Q2.

Πανελλήνιος διαγωνισμός Q2 (Καλά τι πανελλήνιος, μόνο η Αθήνα θα ήρθε κατα πάσα πιθανότητα) απο την Compulink. Απίστευτη πόρωση και μεγάλη προπόνηση με τον Hellraiser μέσω τοπικά στημένων servers στον υπολογιστή μου. Τελικά ήρθα δεύτερος, και αυτό διότι ο Legeon ήξερε την πίστα και δεν το παραδέχτηκε (αλήτη). Το δεύτερο δώρο sux αλλα τουλάχιστον είδα την φάτσα μου στο ένθετο του PC-Master. Μετά απο μερικά χρόνια σταμάτησα να το παίρνω αηδιασμένος απο την ποιότητα του (Ο Τσουρινάκης μια ζωή τα ίδια, ούτε δημόσιος υπάλληλος να ήταν εκει μέσα με τον Κρατσά).

Πάει το Quake2, τελειώνω το Λύκειο και φέυγω Θεσσαλονίκη όπου ξεκινάω new life. Παρέες αρχικά με Serpent, με τον οποίο ξεσκιζόμαστε στο Q3 μέχρι που εγώ το βαριέμαι και το γυρνάω στο CS που μόλις έχει βγάλει την beta2. Αυτός καίγεται εντελώς και πάει και νικάει το Πανελλήνιο στο Q3. Τελευταία φορά που τον βλέπω έχει κάνει τατουάζ το σύμβολο του Q3 στον ώμο (Πάει η χιλιοκλασμένη Serpent. Πέθανε)

CS μαζί με φιλαράκι σε νετγκαιφέ και κυρίως στο Enterprise στο οποίο γνωρίζω μερικά απο τα πιό εντάξει ατομάκια στην ζωή μου (Ά ρε Elt και deadskate). Αγοράζω αυθεντικό το Half-life όταν ακόμα έκανε 5 χιλιάρικα απο προσφορά και αρχιζω να παίζω CS online. Με βλέπει μια μέρα ο Plutonick στην Warehouse και μου προτείνει να μπω στην MAZA. (“Ρε συ historian, θές να μπείς σε μια clan?” – “Why not”). Νέα ονόματα, Smoke, DaDread, Davout, φιλίες, έχθρες, τουρνουά, προπονήσεις και στην μέση…ο στρατός.

Τα γάμησε όλα.

Με πέταξαν απο την ΜΑΖΑ (κατάρα στο στον Davout) αλλα με ξαναπήραν μετά. Εξαφανίστηκα απο το διαδίκτυο και άλλαξα και nickname. Πέθανε ο Ιστορικός Historian (αν και οι Μαζίτες δεν υπάρχει περίπτωση να με φωνάξουν αλλιώς) και εμφανίστηκε ο Db0. Σταμάτησα ένα καιρο το πολύ online gaming, ας όψεται Γκόμενα και δουλειά, μέχρι που άρχισα το Eve, πάλι με τους μαζίτες.

Κάπου εδώ είχα αρχίσει να δουλέβω στο Φωκά. Μέσα στον χρόνο ανακαλύπτω το Λινουξ και το ενδιαφέρον μου στο διαδίκτυο γίνεται πιο φιλοσοφικό. Free Software, Open Source, και διάφορα άλλα. Σταματάει το πολύ gaming αλλα δεν με ενοχλεί πια. Προσπάθησα λίγο το WoW άλλα έφαγα ερωτική απογοήτευση και μου έφυγε η όρεξη (Άσε που βαρέθηκα).

Και ερχόμαστε στο παρόν. 10 Χρόνια μετά (30 χρόνια επιτυχίες όπως λένε και τα Ημισκούμπρια). Θα ήθελα να ήταν 15, να είχα γνωρίσει καιρους BBS και 1 μονάδα το τηλεφώνημα άλλα άργησα. Έπαιζα Monkey Island τότε 🙂

Δεν μπορώ ούτε τα μισά απ’οσα έχουν γίνει να πώ σε ένα blogpost και είναι κρίμα. Φοβάμαι μην τα ξεχάσω.

Και γαμώ τα review

Db0

Μπορώ να πω ότι αυτό το review για το Λίνουξ είναι απο τα καλύτερα και πιό έξυπνα που έχω διαβάσει. Εύγε κοπέλα μου, μακάρι να είχα το χιούμορ σου 🙂

Προτεινόμενο για oποιοδήποτε Έλλην Linux User


Φρανκφούρτη λοιπόν

Db01 Comment

Εδώ είμαστε, μετά απο μια εβδομάδα αφότου έφυγα απο το Λονδίνο, επιτέλους έχω την ευκαιρία να ανανεώσω το ιστολόγιο μου, και αυτή τη φορά και στα Ελληνικά. Ναι, αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στο καινούργιο μου γραφείο στην Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα (23ος όροφος στον Eurotower) και εκμεταλέυομαι λίγη ώρα αφότου σχόλασα για να σερφάρω, μιας και στο ξενοδοχείο που μένω δεν διαθέτω internet ή υπολογιστή που να μπορεί να το χρησιμοποιήσει.

Αρχικές εντυπώσεις απο την πόλη δεν είναι άσχημες. Η συγκοινωνία είναι πολύ καλή μιας και διαθέτει εκτεταμένο “Μετρό” και έχει μικρότερο μέγεθος απο την Θεσσαλονίκη. Τελικό αποτέλεσμα είναι οτι για να πάω οπουδήποτε χρειάζομαι το πολύ 30 λεπτά και για να φτάσω στην δουλειά χρειάζομαι 15 λεπτά, και αυτό κυρίως διότι πρέπει να περπατήσω 10 λεπτά μέχρι την στάση.

Απο διασκέδαση δεν έχω ανακαλύψει ακόμα πολλά αλλα το επιδιώκω. Το πρώτο Σ/Κ που είμουν εδώ ανακάλυψα ένα μπαράκι (που μου πρότεινε ο υπάλληλος απο το μονάδικο μαγαζί με επιτραπέζια εδω γύρω) εν ονόματι Mephisto, στο οποίο πρώτο ξάφνιασμα είναι οτι ο Μπάρμαν είναι Έλλην και δεύτερο οτι το ίδιο ισχύει και για τον Ιδιοκτήτη. Αυτό θα πεί σύμπτωση.
Τα υπόλοιπα μέρη που εξερέυνησα ήταν:

  1. Μία Ιρλανδική pub που την δουλεύει ένας…Καναδός, ο οποίος μου έθεσε πολύ καθαρά οτι ο Καναδάς δεν βρίσκεται στην Αμερική αλλα “Στο βόρειο ημισφαίριο της Αμερικανικής ηπείρου”.
  2. Ένα μπαράκι που είχε την προσφορά των .99 cents η οποία ανακάλυψα δεν σήμαινε οτι πουλούσε τα πάντα στα .99 cents αλλα οτι όλα τα ποτά τελείωναν σε .99 cents. Σαν αποτέλεσμα το μενού είχε τιμές σαν 4.99 και 9.99 (το τελευταίο, για ένα μέτρο μπύρα…) Το μαγαζί αυτό έπαιζε περίεργα χαρούμενη μουσική. Δεν ξέρω τους ακριβείς όρους άλλα ήταν ένα συνεχόμενο mix απο χορευτικές διασκευές. Ακόμα και το “Ωπα, ώπα, σ’αγαπώ κι’ ας μη σου το ‘πα” άκουσα, σε Ελληνική και τουρκική έκδοση. Τα περισσότερα τραγούδια ήταν στα γερμανικά απο την άλλη. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το γεγονός οτι ο μπάρμαν με κοιτούσε λίγο περίεργα και οτι το μαγαζί είχε μόνο ανδροπαρέες με έκανε να υποψιάζομαι οτι μπούκαρα σε gay bar. Τέλος πάντων
  3. Μια πιο traditional pub μέσα στην τουριστική περιοχή, στην οποία βρήκα μια παρέα απο 14-16χρονα να καπνίζουν και να πίνουν μπύρες (αλήθεια πια είναι η νόμιμη ηλικία για αλκοόλ στην Γερμανία;). Σε κάποια φάση αποφάσισαν οτι είμουν ενδιαφέρον και προσπάθησαν να μου μιλήσουν…Γερμανικά. Δεν δούλεψε ιδιαίτερα καλά. Το ίδιο αποτέλεσμα είχε και η Ουκρανέζα που καθόταν με τον άντρα της δίπλά μου.
  4. Ένα καθεδρικό ναό.

Έυτυχως, δόξα το Google, ανακάλυψα μερικά μέρη τα οποία είναι πιο κοντά στα γούστα μου, και σήμερα λέω να κάνω μια εξόρμηση στην “Σπηλιά” η οποία υποτίθεται παίζει metal-ιές και αύριο θα επισκευθώ ένα πιο alternative-gothic μέρος, εν ονόματι, “The Final Destination”

Κόσμο δεν γνωρίσα ακόμα, εκτώς απο τους συνάδελφους μου και τους Έλληνες στο Mephisto, διότι δεν μιλάω γρι γερμανικά. Τα αγγλικά δεν είναι ιδιαίτερα διάσημα απ’οτι έχω καταλάβει και η γνωριμίες καταντάνε λίγο αποτυχία σαν αποτέλεσμα. Γερμανικά δεν προβλέπεται να μαθαίνω (Τζαμπέ that is) μέχρι να τελειώσει αυτή η σαιζόν μαθημάτων, δεν ξέρω πότε θα είναι αυτό.

Αυτά για την ώρα.

Βαρέθηκα.

Last night

Db0

So this is it. My last night in London has arrived. Tomorrow at 2pm I will be flying to Frankfurt.

All in all, it’s been interesting. I’ve met quite a few people and I found the crowds that I like to hang out with to be much more friendly than the relative in Greece. People tell me that Germans are much more cold and hostile but I think I’m going to reserve judgment until I get to see things for myself.

My experience here has been a mix of good and bad. In the end I’m just happy to have found a job but sorry that I have to, once again, leave everything behind.

Last.fm Events

Db0

[tag]Last.fm[/tag] once more has done something extremely cool with its newest version. It’s called the event system and it allows you to find local events (gigs/concerts whatever) that are similar to your music taste and see who else is going or register that you will be attending.

This is one of the coolest ways to meet new people. Arrange to meet up for a concert and maybe for a beer afterwards.

You can also search for events by any number of factors, like band, date or location.

Excellent!

The other interesting update is the last.fm flash radio. No longer must you download the last.fm player from anywhere you need to listen to music. That seriously helps in case you want to listen from a place where you don’t have admin rights or are just in a hurry.
It still needs work as it seems. I’ve been trying it all morning and I get a lot of disconnection errors and heavy buffering but I expect that will be fixed sooner or later. It’s probably because of the amount of people trying it out and putting a strain on the servers.

Other new & interesting stuff are the free downloads and the tast-o-meter, but events in my humble opinion is teh shit!