Real Life outside the computer. Personal issues and events.
Wacken Open Air 2007 then. A big metallic pile of 80.000 fuckin’ people, drinking, shouting, headbanging, fucking, singing and all that comes when you put so many young people together.
It was awesome!
So, I guess it’s finally time to sit down and write about this thing. Boy is this going to take a while…
I had to investigate after having my own bike stolen when I really should have done it before but at least I’ll know better next time right?
In any case, here’s some quite good information on how to protect your bicycle. Next time I’m certainly buying two types of locks and leaving the bike in the ECB parking spot.
With the number of [tag]bicycle[/tag]s around, I really wish Frankfurt had a bait program like the one the Victoria police department implements.
And it seems I might be getting the treatment…
Now among these, the third one is the least, the first one can be fixed (I hope without too much hassle) but the second one really brought me down. Especially since I had very recently spent €70 on repairs and I had grown quite accustomed to it :'(
I’m going to report it to the police but I’m afraid it is not going to do a bit of difference. Especially seeing as the bike was used and I do not even remember the brand.
Damnit! At least I hope that this string of bad luck is at an end.
Προσπάθησα να κάνω την καλή πράξη και τελικά καταφερα να στεναχωρήσω τόσο πολύ την φίλη μου που κάνει διακοπές στο σπίτι μου που σηκώθηκε και έφυγε άρον-άρον απο το σπίτι για να μην “με ενοχλεί”.
Τι έκανα; Ζήτησα συγνώμη, γιατί το Σαββατοκύριακο ήμουν λίγο πιο απότομος/απόμακρος απο ότι έπρεπε (και όπως γενικά είμαι δηλαδή) και συνειδητοποίησα οτι ο λόγος ήταν γιατί δεν είχα συνηθίσει να είμαι τόσο πολύ με ένα άτομο.
Συγκεκριμένα το πρόβλημα για εμένα ήταν ότι τα ενδιαφέροντα μας ήταν αντιδιαμετρικά. Σχεδόν ότι άρεσε σε αυτή δεν άρεσε σε εμένα και τούμπαλιν. Βάλε και το γεγονός οτι οι χαρακτήρες μας δεν συνδυαζόντουσαν σχεδόν καθόλου και ήταν λογικό να υπάρξει τριβή.
Δεν είπα τίποτα όμως διότι δεν ήθελα να χαλάσω τις διακοπές του άλλου και στην τελική είχα αρχικά δέχτεί με χαρά να την φιλοξενήσω για λίγες μέρες.
Όταν όμως πρόσεξα σήμερα ότι όλη αυτή η καταπιεσμένη “ενόχληση” άρχισε να βγαίνει με υποχθώνιο τρόπο (Αυξημένη ανάγκη να είμαι μόνος μου, αυξημένη επιθετικότητα κλπ) ένοιωσα την ανάγκη να ζητήσω συγνώμη. Δυστυχώς ο τρόπος που το ανέφερα της άυξησε την περιέργεια και ζήτησε λεπτομέρειες. Αυτές ήταν και η αρχή του τέλους, διότι αναγκάστηκα να της εξηγήσω ότι έχω συνηθίσει μία μοναχική ζωή και τόση πολύ “συγκατοίκηση” με έκανε πιο στριμένο, καθώς και δεν εκτιμούσα το να με λένε βρωμιάρη και τσιγκούνη συνέχεια (γιατί όταν κάτι το λές τόσο συχνά, έστω και για πλάκα, δείχνει πόσο πολύ το πιστεύεις).
Όλο αυτό την ξενέρωσε τόσο πολύ που ήταν έτοιμη να φύγει για να βρεί ξενοδοχείο εκείνη την στιγμή. Προσπάθησα να την συγκρατήσω εξηγόντας οτι το πρόβλημα είναι κυρίως δικό μου και δεν φταίει σε τίποτα, και στην τελική εγώ βρήκα τον τρόπο να το ξεπεράσω (εξού και το γεγονός οτι απολογήθηκα εξαρχής), αλλά δεν ήθελε να ακούσει τίποτα. Εφόσον δεν πέρναγα τέλεια μαζί της αυτό σήμαινε οτι πρέπει να προσπαθήσει να με αποφύγει για τις υπόλοιπες μέρες που θα παραμείνει εδώ.
Μάταια προσπαθούσα να της δώσω να καταλάβει οτί δεν ήταν αυτός ο σκοπός που απολογήθηκα αρχικά. Τελικό αποτέλεσμα; Είμαι κομπλεξικός (είμαι αλλά μόνο με συγκεκριμένα κριτήρια), και μου ετοιμάζει μια “τελευταία κίνηση” πριν φύγει ωστε να νοιώσει καλύτερα για την δυσφορία που μου προκάλεσε.
Όταν την ρώτησα εαν αυτή η “κίνηση” θα ήταν να μου αφήσει λεφτά για το “ξενοδοχείο” που έκανα, το παραδέχτηκε (“Έξυπνος είσαι”) και τότε εξήγηθηκα οτί εαν το έκανε αυτό θα ξεπέρναγα αμέσως την στεναχώρια μου (γιατί στεναχωρήθηκε αυτή κυρίως) και θα μου γύρναγε σε μίσος. Διότι τέτοιες passive aggressive κινήσεις μου την βιδώνουν άγρια. Ίσως να το ξανασκεφτεί πριν το κάνει τώρα.
Στην τελική, δεν ξέρω τι άλλο έπρεπε να κάνω. Θα μπορούσα να κρατήσω το στόμα μου κλειστό αλλά πίστευα οτί δεν φέρθηκα σωστά τις τελευταίες δύο μέρες. Να μην ζητήσω ένα συγνώμη; Πως στο διάλο μετά να εξηγήσω οτί δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα παραπάνω από το να δεχτεί την συγνώμη μου χωρίς περαιτέρω λεπτομέρειες;
Τέλος πάντων κατάφερε να με κάνει να νοιώθω σκατά πάλι. Το ίδιο είχε αρχίσει να συμβαίνει και όταν η τριβή μεταξύ μας μεγάλωνε αλλά έλπιζα να το αποφύγω απο σήμερα. Πόσο λάθος είχα…
Τουλάχιστον τώρα ξέρω οτι εκτεταμένες διακοπές για φίλους/ες μου οι οποίες εμπεριέχουν και την δικιά μου συμμέτοχή δεν είναι καλή ιδέα εαν δεν τους ξέρω καλ και δεν έχουμε έστω και λίγα κοινά ενδιαφέροντα.
290 Calls/4 People manning the phones (as low as two at times) + 200 emails = Panic!
Damn sonnova…my [tag]mobile[/tag] b0rked last night. I noticed as I was to set up my alarm. The screen just went completely white and although the OS behind it seems to be working, I cannot see anything. I have no idea hat caused it but I took it to the T-Punkt and they say that they need to send it back and give me a replacement. Which means that I will lose all my settings. 🙁
Just a heads up to anyone who might be trying to contact me. Until I put my sim in a different mobile, I won’t be able to receive sms (I may lose some as well). Hopefully I’ll be able to backup the contacts through the data cable but there is a chance I’ll lose all telephones 🙁
Damn luck…
…that I had – UPDATE @ 9:00pm – As I was looking desperately for the mobile’s install CD I turned it on and lo and behold! It works!
Wo0oo0o0hooo!
Ακόμα ένα, αλλα αυτή τη φορά αποφάσισα να το καταγράψω όσο ακόμα το θυμάμαι τουλάχιστον (και αυτό δεν είναι πολύ)
Ονειρευόμουν λοιπόν ότι είμουν στην δουλειά και για κάποιο λόγο είχα πάει μια βόλτα από τα άτομα υποστήριξης τρίτου επιπέδου (Servers κλπ). Για κάποιο λόγο, ο δρόμος για να πάω εκεί, έμπαινε μέσα σε ένα υπόγειο απο το οποίο ξεκίναγε μια διεστραμένη σκάλα που πήγαινε προς τα πάνω, δεξιά, αριστερά και ανάποδα, με αποτέλεσμα να χρειάζεται να πηδήξω στην διπλανή “αδελφή” σκάλα όταν δεν μπορούσα να προχωρήσω άλλο λόγο βαρύτητας.
Τέλος πάντων με τα πολλά έφτασα στο δωμάτιο των τεχνικών και εκεί βρήκα μόνο έναν. Δεν θυμάμαι τι ακριβώς ήθελα αλλά για έμεινα να περιμένω να έρθουν και τα υπόλοιπα άτομα. Σιγά σιγά άρχισαν να μαζεύονται και σε μικρό διάστημα το δωμάτιο είχε γεμίσει μα τεχνικούς οι οποίοι αράζανε όπου βρίσκανε. Σε καναπέδες, στο πάτωμα, πάνω σε άλλους τεχνικους κλπ.
Έγω είχα αρχίσει να μιλάω σε έναν για το πρόβλημα που είχα και για κάποιο λόγο καθώς του μιλούσα είχα αρχίσει να προσέχω ότι ο άλλος τεχνικός στον οποίο ακούμπαγε είχε αρχίσει να τον χαϊδεύει, ή μάλλον έπρεπε να πω “την” γιατί είχα αρχίσει να προσέχω οτι ο τεχνικός ήταν στην πραγματικότητα γυναίκα, και πολύ όμορφη μάλιστα. Κάι όπως αναρωτιώμουν γιατί δεν το είχα προσέξει νωρίτερα αυτό, η τεχνικός διέκοψε την συζήτηση μας για να να κάνει πεολειχία στον άλλο.
Ψιλοσοκάρισμένος απο την όλη κατάσταση, βγήκα απο το δωμάτιο τους και απ’εξω πέτυχα έναν συνάδελφο από το δικό μου τμήμα. Του λέω ψυθιριστά “Ρε συ, αυτοί εκεί μέσα το κάνουν…” και αυτός τότε φωνάζει δυνατά “Σοβαρά ρε; Κάνουν σεξ εκεί μέσα;” Με το που το φώναξε αυτό, ένα άτομο απο διπλανό δωμάτιο βγήκε τρέχοντας και μπήκε μέσα στο δωμάτιο των τεχνικών και εγώ έφυγα τρέχοντας απο την άλλη.
Μετά απο λίγο καιρό (Δεν εχω ιδές πως έγινε το Downtime στο όνειρο μου), νοιώθωντας ένοχος που τράβηξα την προσοχή πάνω τους, πήγα για να ζητήσω συγνώμη. Βρήκα την γυνάικα-τεχνικό να κάθεται πάνω στην περίεργη σκάλα με μερικές φίλες της. Όταν προσπάθησα να τους μιλήσω, οι φίλες της προσπάθησαν να με διώξουν αλλά όταν είπα οτι ήρθα να ζητήσω συγνώμη η τεχνικός τις έδιωξε και μπόρεσα να πλησιάσω.
Φάνηκε να δέχεται την συγνώμη μου και μάλιστα ήταν πολύ φιλική, σε σημείο να μου βγάλει τα μαλλιά απο το πρόσωπο καθώς μιλούσα (μια πολύ συμβολική κίνηση, για όσους το έχουν προσέξει). Αφότου ζήτησα την συγνώμη μου έκανα να φύγω αλλά στον δρόμο έπεσα πάνω στον άλλο τεχνικό μαζί με ένα φίλο του.
Αυτός, μου είπε ένα πολύ αγριωπό “Φύγε”. Προσπάθησα να του εξηγήσω οτι ήθελα να ζητήσω συγνώμη αλλά με το που έκανα να μιλήσω μου επιτέθηκε. Του έριξα μια γροθιά που τον έκανε να οπισθοχωρήσει αλλά ο φίλος του αποφάσισε να μπεί στον καβγά. Εγώ προσπαθούσα να τους εξηγήσω οτι δεν ξέλω καυγά και ότι εαν πραγματικά το θέλουν ας μου έρθουν ένας-ένας και εκέινη την στιγμή…ξύπνησα.
Συμπέρασμα; Έχω πολύ καιρο να γαμήσω…
My time seems to have suddenly disintegrated. Between 9 hours of German lessons per week (3 hours on Monday, Wednesday and Friday), training, exercise and festivals, I barely seem to have time to check my online comics or even sit and watch a tv series.
Just last Sunday, where I was expecting to take it slowly, I went to the Grüneburgpark to train @ firedance a bit and I ended up hanging out with a party of people sitting around playing with drums (Τουμπερλέκια ελληνιστί) and generally having a good time. They drew me in and I went home at 11pm instead of the 7:30pm I was initially planning to. I’m not complaining mind you, I like meeting new people and doing stuff but I don’t seem to be able to manage some time for computer projects and the site and I’m also afraid people will start to think that I’m ingoring/avoiding them.
Ah well.
After three hours of German lessons at VHS they have finally taught us the following:
That’s it
No seriously.
There were a total of 18 people in the class, of pretty much every ethnicity. Unfortunately this slowed the learning to a crawl as the teacher would make every person repeat the phrases he was teaching, and then make us tell it to each other.
The funny thing is that the teacher did not actually teach English to German but rather a German-for-all style, even though most participants were english speakers. He communicated what he meant, and what he wanted us to do, with body language mostly. This might be all well and fine when teaching you to say “Wo wohnen Sie?” but how the hell is he going to explain the more difficult meanings or the strange words? I’ll guess I’ll find out soon enough.
Every time I end up in a trendy or “in” place, the experience solidifies my distaste for the whole scene.
On Friday a few colleagues from the [tag]ECB[/tag] had arranged a birthday party at a pizza place on the east side of Frankfurt. As one of them was Greek, I received an invitation as well along with a few others.
I was hoping to meet some people on the way there but everyone went there early and although I happened to enter the same Train as one of the birthday people, Reka, I did not recognise her in order to sit with them. Fortunately finding the place was not difficult.
Most people were having pizza (some with spinach…ugh) while I was busy either annoying them with my new shiny singing monkey balls (more on that soon) or taking videos of them while they were trying to talk. I must say that the aforementioned singing monkey balls were a great success among the participants, especially the two Greeks sitting close to me that were about to strangle me if I didn’t stop.
[coolplayer]http://www.dbzer0.com/gallery2/main.php?g2_view=core.DownloadItem&g2_itemId=674&.mp4[/coolplayer]
I also managed to convince Reka not to kill me for the time being.
After the pizza was finished we visited a night club on the back (I can’t even remember the name). The doorman almost did not let us in since we were not dressed for the occasion. I especially with my leather trenchcoat and long hair must have made him think twice. Fortunately he let us in (although in retrospect I might consider putting an “u” in front of the first word) and we paid 10 euros for that privilege after which I wasn’t in much mood to buy a drink.
The music inside was boring to tears. A monotone beat and some simple melody that changed slightly every 15 minutes or so. No passion, no melody, nothing. Just brain dead music that requires an equally brain-dead person to consider it worth 10 euros. Fortunately the rest of the group were pretty fun to be around and we ended up dancing for a few hours until everybody got sick of the place and decided to leave.
However it still does not fail to amaze me that these places are actually popular. What the hell do people find enjoyable there? The boring music or the look-alike people that inhabit them? Seriously the dress code is completely stupid. They force people to dress like everyone or they will not get in. As if we don’t have enough conformity in our lives that we need some more.
It is depressing to see so many people flock to these places just because the “beautiful girls” go there or whatever other excuse they find for themselves. Why are people so uncritical of this? When did pop music become so absolutely bland? How can people actually enjoy this and even pay dearly for the privilege is beyond me.
A thousand times better to go to a metal or rock place. Even Gothic music is leagues better than the stupid House and the people you meet or see in the former are certainly more interesting. At least now I know much better than to visit another such club in the near future.